ต้นราชพฤกษ์เป็นต้นไม้สัญลักษณ์ประจำคณะสาธารณสุขศาสตร์ มีชื่อทางพฤกษศาสตร์ว่า Cassia fistula Linn และ มีชื่ออื่น ๆ หลายชื่อ เช่น คูน ลมแล้ง กุเพยะ (ภาษากะเหรี่ยงกาญจนบุรี) ต้นราชพฤกษ์เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ใบเป็นใบประกอบ มีดอกสีเหลืองห้อยระย้าเป็นช่อยาว ดอกจะบานจากโคนไปหาปลายช่อ ออกดอกเหลืองอร่ามสดใส บานสะพรั่งพร้อมกันทั้งต้นจนเกือบมองไม่เห็นส่วนใบ ช่วยให้บรรยากาศและทัศนียภาพ ดูสวยงาม สดใส มีชีวิตชีวามากขึ้น ท่ามกลางความร้อนระอุ ทุรกันดาร และแห้งแล้งในฤดูร้อน จะพบเห็นได้ทั่วทั้งประเทศ

วันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2544 รัฐบาลไทยได้ประกาศ ดอกราชพฤกษ์ หรือดอกลมแล้งเป็นดอกไม้ประจำชาติไทย ดอกสีเหลือง เป็นสีสัญลักษณ์พุทธศาสนา และเป็นสีวันพระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ต้นราชพฤกษ์ สื่อความหมายถึง ชาวสาธารณสุข ที่ได้รุกเข้าไปในถิ่นแดนไกล ทุรกันดารทั่วทุกหัวระแหงของประเทศ เพื่อปฏิบัติภารกิจสาธารณสุขตามรอยพระบาท “พระบิดาแห่งการสาธารณสุขไทย” ดังเนื้อร้องในเพลง “วันสีเหลือง” ของคณะสาธารณสุขศาสตร์ ตอนหนึ่งที่ว่า “มุ่งออกไป ณ ถิ่นแดนไกล ทุรกันดาร ป้องกันทุกข์ เพราะโรคภัยชุก เรารุกมิวาง บำรุงเสริมความสุข เพิ่มพูน ในทุก ๆ ทาง มีใจรักกว้างขวาง ในหมู่ประชาชาวไทย”[2]