ตั้งอยู่ 900 กม. จากชายฝั่งอเมริกันตะวันออก เบอร์มิวดาเป็นหมู่เกาะห่วงโซ่รูปพระจันทร์เสี้ยว 184 เกาะ และเกาะเล็กเกาะน้อยที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นชายขอบของภูเขาไฟ หมู่เกาะค่อนข้างเป็นเนินเขามากหน้าผาสูงชัน กับจุดที่สูงที่สุดคือ 79 ม. ส่วนชายฝั่งมีอ่าวและเวิ้งจำนวนมาก กับหาดทรายโดยเฉพาะอย่างยิ่งบนชายฝั่งทางตอนใต้ เบอร์มิวดามีภูมิอากาศแบบกึ่งเขตร้อน และอบอุ่นในปัจจุบันโดยกระแสน้ำอุ่นกัลฟ์สตรีม มีจำนวนยี่สิบเกาะซึ่งเป็นที่อยู่อาศัย และเบอร์มิวดาเป็นหนึ่งในประเทศที่มีประชากรหนาแน่นมากที่สุดในโลก

เฉพาะสัตว์ที่สามารถบินไปหมู่เกาะหรือได้รับการพัดพาโดยลมและสายธารได้ก่อเกิดสายพันธุ์ จึงไม่มีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมพื้นเมืองอื่น ๆ นอกเหนือจากค้างคาว และมีสัตว์เลื้อยคลานเพียงสองชนิดเท่านั้น แต่จะมีสายพันธุ์นก, พืช และแมลงจำนวนมาก[1][2] เมื่ออยู่บนเกาะ บรรดาสิ่งมีชีวิตได้ปรับตัวเข้ากับสภาพท้องถิ่น เช่น ภูมิอากาศชื้น, การขาดแคลนน้ำจืด, การเกิดพายุบ่อยครั้ง และละอองน้ำเกลือ พื้นที่ของเกาะหดตัวลงตามระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นในตอนท้ายของยุคสมัยไพลสโตซีน และจำนวนสายพันธุ์ที่น้อยลงก็สามารถอยู่รอดในการลดลงของพื้นที่ ซึ่งมีเกือบ 8,000 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันของพืชและสัตว์ที่เป็นที่รู้จักจากหมู่เกาะเบอร์มิวดา และมีแนวโน้มจำนวนสูงกว่าหากนับจำนวนจุลินทรีย์ทั้งหมด ที่อาศัยอยู่ในถ้ำกับสายพันธุ์ในทะเลลึก[3]

ปัจจุบัน ความหลากหลายของสายพันธุ์ในเบอร์มิวดาได้มีการเพิ่มขึ้นอย่างมากโดยชนิดพันธุ์ต่างถิ่น ทั้งที่โดยเจตนาและไม่ได้เจตนา ซึ่งชนิดพันธุ์ต่างถิ่นเหล่านี้ได้เป็นภัยคุกคามต่อพืชและสัตว์เพราะการชิงชัยและการรบกวนที่อยู่อาศัย