มนตร์หลักปรากฏอยู่ในเพลงสวด RV 3.62.10. ซึ่งขณะการสวด เพลงสวดนี้จะมีคำว่า โอม นำหน้า และมีคำกล่าวตามพิธีว่า ภูรฺ ภุวะ สฺวะ (bhūr bhuvaḥ svaḥ, भूर् भुवः स्वः) ในไตตติริยอรัญกะ (2.11.1-8) ระบุยืนยันว่ามนตร์นี้ควรนำโดยคำว่า โอม ตามด้วยบท วยหฤตี (Vyahrtis) และคายตรี[11]

คยาตรีมนตร์และสวารัส[11] รูปอักษรเทวนาครี คือ

ॐ भूर्भुव॒ स्सुवः॑
तत्स॑ वि॒तुर्वरे᳚ण्यं॒
भर्गो॑ दे॒वस्य॑ धीमहि
धियो॒ यो नः॑ प्रचो॒दया᳚त् ॥

หรือในรูป IAST ได้ว่า

oṃ bhūr bhuvaḥ suvaḥtat savitur vareṇyaṃbhargo devasya dhīmahidhiyo yo naḥ pracodayāt[12]

และในรูปอักษรไทยได้ว่า

โอํ ภูรฺ ภุวะ สุวะตตฺ สวิตุรฺ วเรณฺยํภรฺโค เทวสฺย ธีมหิธิโย โย นะ ปฺรโจทยาตฺ