คาโอริ อีดะ เข้าสู่วงการเพลงอย่างเป็นทางการครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2540 ในปีนั้นเธอได้เข้าร่วมการประกวดเพื่อคัดเลือกเป็นนักร้องเพลงร็อคของวง "ชารัม คิว" ซึ่งตำแหน่งที่เธอได้รับ คือตำแหน่งรองชนะเลิศเท่านั้น แต่หลังจากการประกวดได้เสร็จสิ้นลง สึงกุ (เทราดะ มิตสึโอะ) โปรดิวเซอร์และผู้ที่จัดการประกวดครั้งนี้ขึ้นมา ได้ให้โอกาสเธอและเพื่อนร่วมตำแหน่งรองชนะเลิศอีก 4 คน ซึ่งได้แก่ นัตสึมิ อาเบะ, ยูโกะ นากาซาวะ, อายะ อิชิงูโระ และอาซูกะ ฟูกูดะ ที่จะพิสูจน์ตนเองอีกครั้ง โดยสึงกุได้ตั้งข้อเสนอว่า ถ้าหากพวกเธอทั้ง 5 คนสามารถทำให้เพลงซิงเกิลที่ชื่อ "ไอโนะทาเนะ" (愛の種) ขายได้เป็นจำนวน 50,000 ชุดขึ้นไป ภายในระยะเวลา 5 วัน พวกเธอจะได้เข้ามาทำงานอยู่ในสังกัดเฮลโล! โปรเจกต์ ของสึงกุทันที ซึ่งผลปรากฏว่า พวกเธอสามารถบรรลุข้อเสนอของสึงกุได้ก่อนเวลาที่กำหนด 1 วัน เป็นผลให้สึงกุรับตัวเธอและเพื่อนอีก 4 คนมาเป็นศิลปินในสังกัดของเขา โดยจัดให้ทุกคนเข้าเป็นสมาชิกรุ่นแรกของกลุ่มนักร้องมอร์นิงมูซูเมะที่เพิ่งได้รับการก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในขณะนั้น

หน้าที่ของเธอในมอร์นิงมูซูเมะ ส่วนมากคือเป็นผู้ร้องตำแหน่งแนวประสาน โดยเพลงในกลุ่มที่ถือเป็นสัญลักษณ์ของเธอคือเพลง "ยูเมะโนะนากะ" (夢の中) โดยเป็นเพลงที่ได้รับการบันทึกเอาไว้ในอัลบั้ม "เฟิสต์ไทม์" (First Time) ซึ่งเป็นผลงานอัลบั้มชุดแรกของกลุ่ม

การทำงานเพลงของอีดะมิได้หยุดอยู่ที่มอร์นิงมูซูเมะเท่านั้น โดยในปี พ.ศ. 2542 สึงกุได้นำอีดะเข้าไปอยู่ในกลุ่มนักร้องย่อยของมอร์นิงมูซูเมะที่ชื่อ "ทัมโปโปะ" ร่วมกับอายะ อิชิงูโระ และสมาชิกรุ่นที่ 2 ที่ชื่อ มาริ ยางูจิ โดยแนวเพลงของกลุ่มย่อยกลุ่มนี้ค่อนข้างจะต่างจากแนวเพลงของมอร์นิงมูซูเมะ ตรงที่มีจังหวะที่ช้ากว่าและมีเนื้อหาที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่า (อีดะและเพื่อน ๆ ในกลุ่มได้ร่วมกันสร้างงานเพลงซิงเกิลกับทัมโปโปะเป็นจำนวน 4 เพลง กับอีก 1 อัลบั้มด้วยกัน)

แต่หลังจากที่อิชิงูโระได้อำลามอร์นิงมูซูเมะและทัมโปโปะไปในเดือนมกราคม พ.ศ. 2543 รูปแบบของทัมโปโปะที่เคยเป็นกลุ่มนักร้องสามคน ก็กลายสภาพเป็นกลุ่มนักร้องคู่ไปในทันที โดยที่ยังมีอีดะและยางูจิคอยขับเคลื่อนกลุ่มอยู่ จนกระทั่งสึงกุได้นำสมาชิกใหม่อีก 2 คนเข้ามาเพิ่ม นั่นคือ ไอ คาโงะ และริกะ อิชิกาวะ สองมาชิกมอร์นิงมูซูเมะรุ่นที่ 4 ทำให้ทัมโปโปะกลับมาเป็นกลุ่มนักร้องแบบหลายคนอีกครั้ง

ในมอร์นิงมูซูเมะ หลังจากที่ยูโกะ นากาซาวะ เพื่อนร่วมรุ่นของเธอและหัวหน้ากลุ่มคนแรก ได้ ‘สำเร็จการศึกษา’ ออกไปในฤดูใบไม้ผลิของปี พ.ศ. 2544 อีดะก็ได้รับหน้าที่ให้เป็นหัวหน้ากลุ่มคนถัดมาจากนากาซาวะทันที เนื่องมาจากอายุของเธอที่มากกว่าสมาชิกใด ๆ ในกลุ่มขณะนั้น

และในปี พ.ศ. 2546 เมื่อมอร์นิงมูซูเมะต้องถูกแยกจากกันเป็น 2 กลุ่ม เพื่อความสะดวกแก่การตระเวนแสดงคอนเสิร์ตทั่วญี่ปุ่นนั้น อีดะก็ยังได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าของหนึ่งในสองกลุ่มย่อยที่ชื่อ "มอร์นิงมูซูเมะ โอโตเมะกูมิ" (モーニング娘｡おとめ組) ด้วย

ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2545 ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงตัวสมาชิกครั้งใหญ่ขึ้นในกลุ่มย่อยต่าง ๆ ของมอร์นิงมูซูเมะ ทั้งกลุ่มเพททีโมนิ มินิโมนิ และรวมไปถึงทัมโปโปะต่างได้รับประสบการณ์เช่นนี้เหมือนกันหมด สาเหตุก็เนื่องมาจากการ 'สำเร็จการศึกษา’ ของสมาชิกเก่าและการเข้ามาของสมาชิกใหม่ในมอร์นิงมูซูเมะนั่นเอง ด้วยเหตุนี้จึงมีผลทำให้อีดะรวมไปถึงมาริ ยางูจิ และไอ คาโงะ ต้องสละตำแหน่งสมาชิกในทัมโปโปไปด้วย

นอกจากมอร์นิงมูซูเมะและทัมโปโปะแล้ว อีดะยังได้มีโอกาสไปร่วมกลุ่มนักร้องผสมของเฮลโล! โปรเจกต์ 9 กลุ่มด้วยกัน ได้แก่ กลุ่มพังค์-ร็อคที่ชื่อ อาโออิโระ 7 (青色７, พ.ศ. 2543) กลุ่มนักร้องแนวโฟล์คซองที่ชื่อ 10-นิงมัตสึริ (１０人祭, พ.ศ. 2544) กลุ่ม โอโดรุ 11 (おどる♥１１, พ.ศ. 2545) กลุ่มนักร้องแนวสกา-พังค์ที่ชื่อ 11 วอเตอร์ (11WATER, พ.ศ. 2546) กลุ่ม เอช.พี. ออลสตาร์ส (H.P. All Stars, พ.ศ. 2547) และกลุ่ม พูริพูริพิงค์ (プリプリピンク, พ.ศ. 2548)

หลังจากที่เธอร้างลาจะงานเป็นประเถทกลุ่ม เธอก็ได้เข้าทำงานในฐานะของศิลปินเดี่ยวทันที โดยเธอได้สร้างงานเดี่ยวของเธอเองเป็นจำนวน 2 อัลบั้ม ในภาษาฝรั่งเศส กรีก และอิตาลี ซึ่งทั้งหมดเป็นผลงานนอกสังกัดเฮลโล! โปรเจกต์ ทั้งสิ้น นอกจากนั้น เธอยังได้สร้างเพลงซิงเกิลภาษาญี่ปุ่นแนวเมดิเตอเรเนียนออกมาอีก 2 เพลง ซึ่งแฟนเพลงชาวตะวันตกของมอร์นิงมูซูเมะและเฮลโล! โปรเจกต์ หลาย ๆ คน ต่างนิยามแนวเพลงทั้งสองนี้ว่าเป็นแนว “ยูโร-เอ็งกะ”

ต่อมาในวันพุธที่ 29 ธันวาคม 2547 เธอได้สร้างงานอัลบั้มที่ 3 ออกมา โดยเป็นงานเพลงภาษาญี่ปุ่น และเป็นผลงานที่กลับเข้ามาสู่สังกัดเฮลโล! โปรเจกต์ อีกครั้ง

ในวันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2548 อีดะก็ ‘สำเร็จการศึกษา’ ออกไปจากมอร์นิงมูซูเมะ (ในฐานะสมาชิกรุ่นก่อตั้งคนสุดท้ายในกลุ่ม) เพื่อที่จะทุ่มเทให้กับงานศิลปินเดี่ยวและงานศิลปะได้อย่างเต็มที่ โดยผู้ที่เข้ามารับหน้าที่หัวหน้ากลุ่มคนต่อมา คือมาริ ยางูจิ เพื่อนร่วมกลุ่มทัมโปโปะของเธอเอง

ในวันพุธที่ 21 ธันวาคมของปีเดียวกัน เธอได้ออกอัลบั้มที่สี่ซึ่งเป็นอัลบั้มแรกหลังจากที่เธอออกมาจากมอร์นิงมูซูเมะ ที่มีชื่ออัลบั้มว่า "แปลงเด'อามูร์ ~ไอกะอิปไป~" (Plein D’Amour ~Ai ga Ippai~ / プラン・ダムール～愛がいっぱい～) ซึ่งผลงานในอัลบั้มนี้มีทั้งเพลงภาษาญี่ปุ่นและเพลงที่นำมาร้องใหม่ตามภาษาถิ่นที่อยู่ในทวีปยุโรปอีกหลายเพลง

ช่วงต้นปี พ.ศ. 2550 อีดะก็ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกของกลุ่มนักร้อง "มอร์นิงมูซูเมะ ทันโจ้ 10 เน็งคิเน็นไต" (モーニング娘。誕生10年記念隊) ที่สร้างขึ้นมาเพื่อฉลองครบรอบ 10 ปีมอร์นิงมูซูเมะ โดยที่เธอได้ร่วมงานกับสมาชิกอีก 4 คน ได้แก่ นัตสึมิ อาเบะ, มากิ โกะโต, ริสะ นีงากิ และโคฮารุ คูซูมิ[1] ซึ่งเพลงประจำกลุ่มนี้ที่มีชื่อว่า โบกูระกะอิกิรุ มายเอเชีย (僕らが生きるMY ASIA) ซึ่งเปิดตัวไปเมื่อวันพุธที่ 24 มกราคมของปีเดียวกันนี้

วันศุกร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ตัวแทนของอีดะได้ประกาศว่า เธอกำลังตั้งครรภ์ 10 เดือนกับเค็นจิ อดีตสมาชิกของกลุ่มนักร้อง 7 เฮาส์ (7 House)[2] และกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ด้วยกัน โดยอีดะได้วางแผนที่จะยุติการทำงานต่าง ๆ หลังจากการตะเวนแสดงคอนเสิร์ต "มอร์นิงมูซูเมะ ทันโจ 10 เน็งคิเน็นไต คอนเสิร์ตทัวร์ 2007 นัตสึ ~แธงกิวมายเดียเรสต์~" (モーニング娘。誕生10年記念隊 2007夏 ～サンキュー My Dearest～) ระหว่างวันที่ 11 สิงหาคม ถึง 1 กันยายน พ.ศ. 2550 ผ่านพ้นไปแล้ว[3][4][5][6]