เค้สที่ยากขึ้นไปยิ่งกว่านี้อย่างหนึ่งก็คือมีการวิเคราะห์ข้อยกเว้น โดยวิธีที่ไม่สามารถจะตรวจสอบได้ซึ่งอาจจะมีรูปแบบต่าง ๆ เช่น

• การไม่อธิบายเหตุผลการยกเว้นเหตุการณ์จากหลักการที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น

ตัวอย่าง: "ผมไม่สนใจเรื่องความน่าจะเป็นในที่นี้หรอก นี่เป็นเครื่องสล็อตแมชชีน ไม่ใช้วงล้อรูเล็ตต์ มันต่างกัน"

• การอ้างข้อมูลที่ไม่สามารถจะตรวจสอบได้ เพราะอาจจะไม่เกี่ยวข้องกันหรือไม่สามารถกำหนดขอบเขตให้ชัดเจนได้

ตัวอย่าง: การใช้ยาโคเคนน่าจะเป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย เพราะว่า เหมือนกับยาประเภทอื่น ๆ คือ แม้ว่าจะมีผลเสียต่อสุขภาพบ้าง แต่ว่า จริง ๆ แล้ว โคเคนไม่เหมือนกับยาเสพติดอื่น ๆ เพราะว่า มีคนมากหลายที่ได้ประโยชน์จากโคเคน''

ในการจำแนกเหตุผลวิบัติแบบคลาสสิกที่แยกประเภทออกเป็นเหตุผลวิบัติอรูปนัย (informal fallacy), เหตุผลวิบัติทางจิต (psychological), และเหตุผลวิบัติรูปนัย (formal)การไม่สนใจหลักฐานค้านน่าจะรวมอยู่ในประเภทเหตุผลวิบัติทางจิตคือดูเหมือนจะเป็นวิธีการทางคำพูด รวมทั้งคำอธิบายที่ไม่สมเหตุผลหรือเพื่อเบนเบี่ยงประเด็นเป็นเหตุผลวิบัติที่คล้ายคลึงกับการให้เหตุผลด้วยข้ออ้างต่าง ๆ เช่นการอ้างประเพณี การอ้างความแปลกใหม่ การอ้างความน่าจะเป็นไปได้ และการอ้างผู้ที่เชื่อถือได้[4] (ดูข้ออื่น ๆ ในกาลามสูตร)