มีตำนานหลายเรื่องอ้างว่าเป็นของชนพื้นเมืองอเมริกันเกี่ยวกับคิตช์-อิตี-คิปี อย่างไรก็ตามแหล่งข้อมูลบางแหล่งเสนอแนะว่าเบลแลร์อาจเป็นผู้สร้างตำนานขึ้น เพื่อประชาสัมพันธ์อุทยาน[1][6]

มีตำนานหนึ่งกล่าววถึง คิตช์-อิตี-คิปี เป็นหัวหน้าเผ่าวัยหนุ่มในพื้นที่ เขาบอกคนรักของเขาว่าเขารักเธอมากกว่าหญิงผมดำรายอื่นที่เต้นรำอยู่ใกล้กระโจมเปลือกไม้ของเขา เธอต้องการให้เขาเข้าสู่บททดสอบแห่งความรักและเรียกร้องให้ "พิสูจน์" บททดสอบการอุทิศตนของเขาคือเขาต้องล่องเรือแคนูในน้ำซับลึกเข้าไปในพื้นที่ป่าสนชุ่มน้ำ จากนั้นเธอจะกระโดดจากกิ่งไม้ที่ยื่นออกมาด้วยความเชื่อใจ แล้วเขาจะรับเธอจากเรือแคนูเพื่อพิสูจน์ความรัก[4] ดังนั้นเขาจึงนำเรือแคนูบอบบางของเขาไปยังน่านน้ำเย็นจัดของทะเลสาบเพื่อตามหาเธอ ท้ายที่สุดเรือแคนูของเขาก็พลิกคว่ำในความพยายามนี้ เขาจมน้ำตายในความพยายามที่จะสนองความไร้สาระของความรักที่มีต่อหญิงสาวชาวอเมริกันพื้นเมือง ซึ่งปรากฏว่าเธอกลับมาที่หมู่บ้านของเธอกับหญิงสาวชาวอเมริกันพื้นเมืองอื่น ๆ พวกเธอหัวเราะเกี่ยวกับภารกิจไม่มีความหมายของเขา ดังนั้นจึงตั้งชื่อน้ำซับตามชื่อของเขาเพื่อเป็นการระลึกถึง[9]

อีกตำนานหนึ่งกล่าวถึงหญิงสาวชาวพื้นเมืองอเมริกันในพื้นที่จะหยดน้ำผึ้งลงบนเปลือกไม้เบิร์ชแล้วจุ่มลงในน้ำซับ จากนั้นจะนำสิ่งนั้นมามอบให้แก่หัวหน้าเผ่าวัยหนุ่มที่พวกเธอชื่นชอบ เพื่อให้เขาเป็นรักแท้ตลอดไป[6]

อีกตำนานหนึ่งกล่าวถึงต้นทามาแรค (tamarack) ซึ่งขึ้นอยู่ตามแนวตลิ่งของแหล่งน้ำซับ เชื่อว่าเมื่อใช้สากกะเบือบดเปลือกไม้ขนาดเล็กแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าเปล่า ๆ ยามเที่ยงคืนเศษนั้นจะเปลี่ยนเป็นทองคำอย่างน่าอัศจรรย์[6]

อีกตำนานหนึ่งกล่าวถึงพ่อแม่บางคนมายังน้ำซับเพื่อแสวงหาชื่อสำหรับลูกชายหรือลูกสาวเกิดใหม่ พวกเขาจะอนุมานว่าได้ชื่อใหม่จากเสียงของน้ำกระเพื่อม เช่น ซาตู (ที่รัก), คาคูชิกา (ตาโต), นาตูโกโร (ดอกไม้งาม) และเวชิ (ปลาน้อย) เป็นต้น[6] ตำนานอื่น ๆ ยังกล่าวอีกว่าชนพื้นเมืองอเมริกันมอบพลังฟื้นฟูพิเศษให้กับน้ำในน้ำซับ[6]