จักรพรรดินิมเมียว (ญี่ปุ่น: 仁明天皇 โรมาจิ: Nimmyō-tennō) (27 กันยายน ค.ศ. 808 – 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นพระองค์ที่ 54[1] ตามที่ได้จัดเรียงไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น[2] ทรงครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 833 - ค.ศ. 850 (17 ปี)ในวันที่ 18 เดือน 4 ปี โคนิง ที่ 14 ตรงกับวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 823 หรือ 2 วันหลังจาก จักรพรรดิจุนนะ จักรพรรดิองค์ที่ 53 ผู้เป็นพระปิตุลา (อา) ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจาก จักรพรรดิซะงะ จักรพรรดิองค์ที่ 52 พระราชบิดาของเจ้าชายมะซะระจักรพรรดิจุนนะได้สถาปนาเจ้าชายมะซะระพระราชนัดดาพระชนมายุเพียง 14 พรรษาขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์เมื่อจักรพรรดิจุนนะสละราชบัลลังก์ในวันที่ 28 เดือน 2 ปี เท็นโช ที่ 10 ตรงกับวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 833 หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 9 ปีเจ้าชายมะซะระที่รัชทายาทพระชนมายุ 24 พรรษาจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดินิมเมียว โดยหลังจากขึ้นสืบราชบัลลังก์ได้ไม่นานจักรพรรดินิมเมียวได้สถาปนา เจ้าชายสึเนะซะดะ พระชนมายุเพียง 8 พรรษาพระโอรสของอดีตจักรพรรดิจุนนะขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์จากนั้นอีก 8 วันคือวันที่ 7 เดือน 3 ปี เท็นโช ที่ 10 ตรงกับวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 833 จักรพรรดินิมเมียวได้เข้าพิธีราชาภิเษกที่ พระราชวังหลวงเฮอังในฤดูร้อนของปี ค.ศ. 842 ตรงกับปีที่ 9 ในรัชสมัยได้เกิดกบฏที่เรียกว่า กบฏปีโจวะ (อังกฤษ: Jōwa Incident) อันส่งผลให้เจ้าชายสึเนะซะดะที่รัชทายาทถูกปลดจากตำแหน่งทำให้ เจ้าชายมิชิยะซุ (ญี่ปุ่น: Imperial Prince Michiyasu โรมาจิ: Michiyasu-shinnō) (ต่อมาคือ จักรพรรดิมนโตะกุ จักรพรรดิองค์ที่ 55) พระราชโอรสองค์ใหญ่ขึ้นเป็นรัชทายาทจักรพรรดินิมเมียวสวรรคตในวันที่ 21 เดือน 3 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850 ขณะพระชนมายุได้ 41 พรรษาครองสิริราชสมบัติได้ 17 ปีภายหลังจากสวรรคตแล้วได้มีการถวายพระนามให้พระองค์ว่า จักรพรรดิฟุกะกุซะ (ญี่ปุ่น: Emperor Fukakusa โรมาจิ: Fukakusa-tennō) ตามนามพระราชสุสานของพระองค์ต่อมาพระนามนี้ได้อนุโลมนำไปใช้เป็นพระนามของ จักรพรรดิโกะ-ฟุกะกุซะ จักรพรรดิองค์ที่ 89 ที่ปกครองในช่วง คริสต์ศตวรรษที่ 13