จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน ประสูติในราชสกุล ราชสกุล อูหย่า (乌雅) ในแมนจู พระนามเดิมส่วนพระองค์ไม่สามารถทราบได้ พระบิดาของพระนางทรงดำรงพระยศเป็นของเธอเป็น เว่ยอู่ (威武) ผู้บัญชาการทหารองครักษ์ (护军参领)

ในปี ค.ศ. 1678 พระนางมีพระประสูติกาล พระราชโอรสองค์ที่สี่ใน จักรพรรดิคังซี ซึ่งต่อมาคือ จักรพรรดิยงเจิ้ง หนึ่งปีต่อมาทรงได้รับการสถาปนาพระยศเป็น พระชายาเต๋อผิน (德嫔) และใน ค.ศ. 1681 พระชายาอูหย่ามีพระประสูติกาลพระโอรสอีกและได้เลื่อนพระยศเป็นพระมเหสีเต๋อเฟย (德妃) ในปีต่อมาอีกห้าปีถัดไปพระนางอูหย่ามีพระประสูติกาลพระธิดาอีกสามพระองค์และพระโอรสองค์สุดท้ายในพระนางใน ค.ศ. 1688 และต่อมาเมื่อจักรพรรดิคังซีเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1722 พระราชโอรสองค์ที่สี่ของพระนางทรงได้เสวยราชย์สมบัติต่อมาเป็นจักรพรรดิยงเจิ้ง ทรงสถาปนาพระมเหสีอูหย่า ขึ้นเป็น จักรพรรดินีเหรินโซ่ว พระพันปีหลวง (仁寿皇太后) จีน: 仁壽皇太后

จักรพรรดินีเหรินโซ่วประชวรและสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1723 หนึ่งปีหลังจากการสวรรคตของจักรพรรดิคังซี และเกิดข่าวลือทั่วไปในจีนว่า พระพันปีหลวงทรงอยากเสด็จติดตามพระราชสวามีเสด็จไปยังปรโลก (หมายถึงทรงอยากทำอัตวินิบาตกรรมตามพระราชสวามีไป) แต่จักรพรรดิยงเจิ้งทรงไม่อนุญาตและห้ามโดยเด็ดขาด หลังจากนั้นพระนางทรงพระประชวรอยู่บ่อย ๆ และทรงปฏิเสธการรักษาทางการแพทย์ ในที่สุดก็ทรงทิวงคตเมื่อพระชันษา 64 ปี พระศพของพระนาง ถูกฝังอยู่ในสุสาน จิงหลิง (景陵) ในสุสานราชวงศ์ชิงตะวันออก และทรงได้การสถาปนาพระยศหลังสิ้นพระชนม์ว่า จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน