จักรพรรดิหลิวซ่งเชิ่น

จักรพรรดิหลิวซ่งเชิ่น (อักษรโรมัน: Emperor Shun of Song จีน: (劉)宋順帝) (8 สิงหาคม 467 – 23 มิถุนายน 479) พระนามว่า หลิว แชฺว่ เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 9 พระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์หลิวซ่งของจีน เขาขึ้นครองราชย์ในปี 477 หลังจากที่พระเชษฐาที่มีพระอุปนิสัยรุนแรง จักรพรรดิโฮ่วเฟ่ย์ ถูกลอบสังหารโดยองครักษ์ของเขา โดยมีนายพลเสี่ยว เต้าเฉิงยุยงอยู่เบื้องหลัง แต่ในช่วงรัชกาลสั้น ๆ ของพระองค์ ฐานะของพระองค์เป็นเพียงแค่หุ่นเชิดของเสี่ยว เต้าเฉิงเท่านั้น ในปี 479 เสี่ยว เต้าเฉิงบังคับให้เขายอมสละราชบัลลังก์จึงนับเป็นจุดสิ้นสุดของราชวงศ์หลิวซ่งและเริ่มต้น ราชวงศ์ฉีใต้ อย่างสมบูรณ์ ต่อมาในปีนั้น อดีตจักรพรรดิเชิ่นถูกสังหารโดยองครักษ์ที่ควรปกป้องพระองค์ และอีกไม่นานตระกูลหลิวก็ถูกสังหารเช่นกันจนหมด

จักรพรรดิหลิวซ่งเชิ่น

พระราชมารดา เฉิน ฟ่าหรง
พระราชบิดา จักรพรรดิหลิวซ่งหมิง
ราชาภิเษก 472
พระนามเต็ม
พระนามเต็ม
หลิว แชฺว่
สวรรคต 23 มิถุนายน ค.ศ. 479 (11 ปี)
ถัดไป ไม่มี (ราชวงศ์ถูกยกเลิก)
ประสูติ 8 สิงหาคม 467
ก่อนหน้า จักรพรรดิโฮ่วเฟ่ย์
พระสนม เซี่ย เฟิ่นจิงแห่งเฉิน
ครองราชย์ 477 – 479

ใกล้เคียง

จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 จักรพันธ์ ครบุรีธีรโชติ จักรพรรดิโชวะ จักรพรรดิเมจิ จักรพรรดิคังซี จักรพันธ์ แก้วพรม จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย จักรพรรดิยงเจิ้ง จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล จักรพรรดิกวังซฺวี่