จักรพรรดิแห่งหลิวซ่งที่ถูกปลดในภายหลัง (จีน: (劉)宋後廢帝) หรือ จักรพรรดิโฮ่วเฟย์ (1 มีนาคม ค.ศ. 463 – 1 สิงหาคม ค.ศ. 477) หรือที่รู้จักโดยตำแหน่งว่า อ๋องแห่งคังอู่ พระนามเดิมว่า หลิว อิ้ว เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 8 แห่งราชวงศ์หลิวซ่งของจีนในช่วงรัชสมัยที่ทรงครองราชย์มีประราชประวัติโดยสังเขประบุว่า พระองค์ทรงมีพระอุปนิสัยรุนแรงและไร้เหตุผล และในปี ค.ศ. 477 พระองค์ทรงถูกขุนนาง เสี่ยว เต้าเฉิง ของพระองค์เองสังหาร ซึ่งทำให้พระเชษฐาของพระองค์คือ จักรพรรดิเชิ่น ขึ้นครองบัลลังก์ในปี 479 ถือเป็นจุดอวสานแห่งราชวงศ์หลิวซ่ง ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับช่วงเวลาที่เริ่มก่อตั้ง ราชวงศ์ฉีใต้