บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง
จักรพรรดิลูทวิชที่ 1 (
เยอรมัน: Ludwig I) หรือนิยมเรียก
หลุยส์ผู้ศรัทธา[1] (
อังกฤษ: Louis the Pious) บ้างเรียก
หลุยส์ผู้เท่าเทียม (
อังกฤษ: Louis the Fair) เป็นกษัตริย์แห่ง
อากีแตนตั้งแต่ปี 781 และต่อมาได้เป็น
กษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์และขึ้นเป็นจักรพรรดิร่วมบัลลังก์กับ
ชาร์เลอมาญผู้เป็นพระบิดา เนื่องด้วยทรงเป็นโอรสที่เหลืออยู่คนเดียวของชาร์เลอมาญ ทำให้เมื่อชาร์เลอมาญสวรรคตคตในปี 814 หลุยส์จึงได้ขึ้นสืบทอดจักรวรรดิและอาณาจักรทั้งหมดจนกระทั่งสวรรคตในช่วงที่ทรงปกครอง
อากีแตน หลุยส์รับผิดชอบการป้องกันชายแดนด้านตะวันตกเฉียงใต้ของจักรวรรดิ หลุยส์สามารถยึด
บาร์เซโลนาจากพวกมุสลิมในปี 801 และแผ่ขยายอำนาจของชาวแฟรงก์เหนือชาว
ปัมโปลนาและ
ชาวบาสก์ซึ่งอาศัยอยู่ทางใต้ของ
เทือกเขาพิเรนีสในปี 812 ต่อมาในช่วงที่หลุยส์ได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิได้ไม่นาน หลุยส์เปิดทางพระโอรสสามคนมีส่วนร่วมในการปกครอง ได้แก่
เจ้าชายโลทาร์,
เจ้าชายเปแป็ง และ
เจ้าชายลูทวิช ทรงแบ่งจักรวรรดิออกเป็นสามและยกให้สามพระโอรสปกครอง ทศวรรษแรกที่ทรงปกครองถือเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความโศรกเศร้าและน่าละอาย ที่เด่นสุดคือการทารุณกรรมต่อ
แบร์นาร์ดแห่งอิตาลี ผู้เป็นหลานอา จนพระองค์ทรงประกาศแสดงความเสียพระทัยต่อหน้าสาธารณชน ในทศวรรษที่ 830 จักรวรรดิตกอยู่ในภาวะศึกชิงดีชิงเด่นระหว่างสามพระโอรส จักรพรรดิหลุยส์เบื่อหน่ายและไม่พอใจพวกเขา และเริ่มโปรดปรานเจ้าชายคาร์ลหัวล้านผู้เป็นโอรสองค์เล็ก ในปี 837 จักรพรรดิหลุยส์เปิดทางให้พระโอรสองค์เล็กมีส่วนร่วมในการปกครองในสัดส่วนที่เท่าเทียมกับพี่ ในการนี้จึงต้องเจียดดินแดนของพี่มาให้น้อง จนในที่สุดก็เกิดเป็นสงครามกลางเมือง สุดท้ายแม้ว่ารัชสมัยของหลุยสฺจะจบลงด้วยดี บ้านเมืองกลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็เป็นรัชสมัยที่เมื่อเทียบกับรัชสมัยของพระราชบิดาแล้วก็ไม่รุ่งเรืองเท่า