จักรพรรดิเว่ยเสี้ยวหมิง ((北)魏孝明帝) (510 – 31 มีนาคม 528[1]) พระนามเดิมว่า หยวน ซวี (元詡) เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ยเหนือของจีน พระองค์ขึ้นครองบัลลังก์เมื่อพระชนมายุได้ห้าขวบ ดังนั้นเรื่องของราชการแผ่นดินจึงถูกครอบงำโดยพระมารดาของพระองค์จักรพรรดินีหู พระพันปีหลวง (กับผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์อย่างเป็นทางการโดยหยวน ฉาจาก 520 ถึง 525) ในปี ค.ศ. 528 จักรพรรดิเสี่ยวหมิงพยายามควบคุมอำนาจของritมารดาและสังหารเจิ้ง หยวน (鄭儼) คนรักของพระนางโดยสมคบคิดกับนายพลเอ้อจู หรง ส่งผลให้จักรพรรดิในวัย 18 พรรษาถูกวางยาพิษโดยพระมารดาของพระองค์ ซึ่งในไม่ช้าก็ถูกเอ้อจู หรงล้มล้าง นับแต่นั้นเป็นต้นมา ราชวงศ์เว่ยเหนือไม่มีอำนาจที่แท้จริง ผู้ปกครองพระองค์ต่อไปจักรพรรดิเว่ยเสี่ยวจวง ถูกสถาปนาโดยเอ้อจู หรง ต่อมาคู่แข่งของเอ้อจู หรง นายพลเกา หวนได้สถาปนาจักรพรรดิอีกพระองค์หนึ่ง ในไม่ช้าประเทศก็ถูกแบ่งออกเป็นสองอาณาจักรคือเว่ยตะวันออกและเว่ยตะวันตก