จักรพรรดิเหลียวเทียนจั้ว (จีนตัวย่อ: 辽天祚帝; จีนตัวเต็ม: 遼天祚帝; พินอิน: Liáo Tiānzuò Dì; 5 มิถุนายน ค.ศ. 1075 – ค.ศ. 1128 หรือ 1156) ชื่อตัวว่า เย-ลฺวี่ หยานสี่ (จีน: 耶律延禧; พินอิน: Yēlǜ Yánxǐ) และชื่อรองว่า หยานหนิง (จีนตัวย่อ: 延宁; จีนตัวเต็ม: 延寧; พินอิน: Yánníng) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 9 และองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์เหลียว (遼朝) ของชาวชี่ตัน (契丹) ขึ้นครองราชสมบัติใน ค.ศ. 1101 ต่อจากพระเจ้าปู่ จักรพรรดิเหลียวเต้าจง (遼道宗) จนกระทั่งราชวงศ์เหลียวล่มสลายใน ค.ศ. 1125