เจ้าชายทะเนะฮิโตะได้รับการสถาปนาจากจักรพรรดิฟุชิมิพระราชบิดาให้ขึ้นเป็นรัชทายาทเมื่อปี พ.ศ. 1832 ขณะมีพระชนมายุเพียง 1 พรรษา

• เดือน 7 ปี เอ็นนิน ที่ 6 ตรงกับปี พ.ศ. 1841 เป็นปีที่ 11 ในรัชสมัยของจักรพรรดิฟุชิมิองค์จักรพรรดิสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายทะเนะฮิโตะที่รัชทายาทพระชนมายุ 10 พรรษา

• ปี เอ็นนิน ที่ 7 ตรงกับปี พ.ศ. 1842 จักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกพร้อมกับเปลี่ยนปี รัชศก เป็นปี โชอัน เพื่อเริ่มศักราชของจักรพรรดิองค์ใหม่

• ปี โชอัน ที่ 3 ตรงกับปี พ.ศ. 1844 จักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิประกาศสละราชบัลลังก์เนื่องจากการเคลื่อนกองทัพของราชสกุลไดกะกุจิอีกหนิ่งราชสกุลที่อ้างสิทธิในการสืบราชบัลลังก์ทำให้พระองค์เป็น ไดโจเท็นโน (มหาจักรพรรดิ)

• ปี พ.ศ. 1851 พระราชอนุชาต่างพระราชมารดาของพระองค์ได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิฮะนะโซะโนะ อดีตจักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิได้เป็น ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) ที่มีพระราชอำนาจเหนือจักรพรรดิฮะนะโซะโนะพร้อมกับอดีตจักรพรรดิฟุชิมิพระราชบิดา

ในปี พ.ศ. 1856 อดีตจักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิได้เป็นไดโจโฮโอแต่เพียงพระองค์เดียวเนื่องจากอดีตจักรพรรดิฟุชิมิทรงพระผนวชและยกจักรพรรดิฮะนะโซะโนะให้เป็นโอรสบุญธรรมของอดีตจักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิ

ปี พ.ศ. 1879 อดีตจักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิสวรรคตลงเมื่อพระชนมายุเพียง 47 พรรษา