เจ้าหน้าที่ตำรวจใช้รถจักรยานยนต์เป็นหลักในการบังคับใช้กฎหมายจราจรและเป็นพาหนะคุ้มกันมาตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ออกัสต์ โวลเมอร์ ผู้บังคับบัญชาแห่งกรมตำรวจเบิร์กลีย์ได้รับเครดิตในการจัดระเบียบการลาดตระเวนรถจักรยานยนต์ของตำรวจอย่างเป็นทางการครั้งแรกในสหรัฐเมื่อปี ค.ศ. 1911[1] อย่างไรก็ตาม กองกำลังตำรวจหลายแห่งทั่วประเทศรายงานว่าใช้รถจักรยานยนต์เป็นพาหนะลาดตระเวนก่อนหน้า ส่วนฮาร์ลีย์-เดวิดสัน ได้ให้เครดิตดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน ในฐานะผู้ซื้อรถจักรยานยนต์ตำรวจรายแรกในปี ค.ศ. 1908[2] กรมตำรวจในเมืองเอแวนสตัน รัฐอิลลินอยส์ ยังได้จัดซื้อรถจักรยานยนต์แบบใช้สายพานให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจรถจักรยานยนต์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1908[3] และสำนักงานตำรวจพอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน มีเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ใช้รถจักรยานยนต์ส่วนตัวของเขาในการลาดตระเวนเมืองในช่วงต้นปี ค.ศ. 1909[4]

บทบาทของรถจักรยานยนต์ในการขนส่งสาธารณะราคาไม่แพงได้พัฒนาขึ้นในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1930 และการใช้งานโดยตำรวจและกองกำลังก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ทำให้เกิดตลาดการผลิตที่มั่นคงสำหรับเครื่องจักรที่ใช้ประโยชน์ได้มากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทวีปยุโรปได้ทำการติดอาวุธใหม่หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง[5]