หลังยฺเหวียน ชื่อไข่ ได้รับแต่งตั้งเป็นประธานาธิบดีชั่วคราวคนที่สองของสาธารณรัฐจีน เขาดำเนินการหลายอย่างเพื่อรวบอำนาจและกำจัดผู้นำฝ่ายค้าน เขาร่วมมือกับมหาอำนาจยุโรปหลายชาติกับทั้งชาติบ้านใกล้เรือนเคียงอย่างญี่ปุ่นเพื่อให้อำนาจของตัวมั่นคง ราวเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1915 เขาสั่งให้หยาง ตู้ (楊度) และคนอื่น ๆ ออกหาเสียงหนุนการรื้อฟื้นราชาธิปไตย ครั้นวันที่ 11 ธันวาคม ค.ศ. 1915 สภานิติบัญญัติของสาธารณรัฐจีนลงคะแนนเสียงเอกฉันท์เลือกตั้งเขาเป็นจักรพรรดิ เขาทำทีปฏิเสธ สภาจึงร้องขอเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เขายินยอม[1]

วันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1915 ยฺเหวียน ชื่อไข่ เคียงคู่มากับลูกชายของตัว คือ ยฺเหวียน เค่อติ้ง (袁克定) ก็ประกาศตนเป็นจักรพรรดิจีน เรียกขานตัวว่า "มหาจักรพรรดิจักรวรรดิจีน" (中華帝國大皇帝) และใช้นามรัชศกว่า "หงเซี่ยน" (洪憲; "ธรรมนูญสมบูรณ์พร้อม") แต่ยฺเหวียน ชื่อไข่ เลื่อนราชาภิเษกออกไปจนวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1916 เขาสั่งให้ถอดเครื่องแบบแมนจูออกจากวัฒนธรรมของชาติ แล้วให้นำชุดชาวฮั่นกลับมาใช้โดยดัดแปลงบางประการ เขาสวมชุดชาวฮั่นในงานซ้อมใหญ่ราชาภิเษก แต่อนุภริยาชาวเกาหลีของเขาสร้างความปั่นป่วนในงานดังกล่าว เมื่อเป็นจักพรรดิแล้ว เขาตั้งญาติสนิทมิตรสหายเป็นราชวงศ์ทรงศักดิ์ต่าง ๆ ทั้งยังหว่านยศศักดิ์ให้แก่บุคคลทั้งหลายที่เขาคิดว่าซื้อได้ด้วยลาภยศ

เวลานั้น สกุลอ้ายซินเจว๋หลัว (愛新覺羅) ของราชวงศ์ชิงที่ล่มสลายลง ยังพำนักอยู่ ณ พระราชวังต้องห้ามในฐานะราชวงศ์ต่างประเทศ ราชสกุลอ้ายซินเจว๋หลัวยอมรับการครองราชย์ของยฺเหวียน ชื่อไข่ และยังมีการเสนอให้อดีตจักรพรรดิผู่อี๋ (溥儀) สมรสกับธิดาของยฺเหวียน ชื่อไข่