จักรวรรดิโมกุล (เปอร์เซีย: سلطنت مغولی هند; อูรดู: مغلیہ سلطنت; อังกฤษ: Mughal Empire) เป็นจักรวรรดิซึ่งปกครองบริเวณอนุทวีปอินเดียในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16 ถึง 19[2] จักรวรรดินี้สืบทอดอำนาจมาจากราชวงศ์ตีมูร์ เริ่มก่อตั้งอาณาจักรในปี ค.ศ. 1526 ยุครุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักรอยู่ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 และครอบครองดินแดนส่วนใหญ่ในอนุทวีปอินเดีย นับแต่อ่าวเบงกอลทางตะวันออกไปจนถึง Balochistan ในทางตะวันตก และจากแคว้นแคชเมียร์ทางเหนือไปจนถึง Kaveri ในทางใต้[3] ประชากรของจักรวรรดิในยุคนั้นมีประมาณ 110-150 ล้านคน ดินแดนในครอบครองมีมากกว่า 3.2 ล้านตารางกิโลเมตร[1]ยุคคลาสสิกของจักรวรรดินี้เริ่มต้นในปี ค.ศ. 1556 ด้วยการขึ้นครองราชย์ของจาลาลุดดิน โมฮัมหมัด อัคบาร์ หรือที่รู้จักในนาม "อัคบาร์มหาราช" ภายใต้การปกครองของอัคบาร์มหาราชนี้ อินเดียเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้าทั้งทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม รวมถึงมีสันติสุขระหว่างศาสนา อาณาจักรโมกุลยังได้เป็นพันธมิตรกับอาณาจักรฮินดูในราชวงศ์ราชบุตรหลายแห่ง แม้จะยังมีอาณาจักรราชบุตรหลายแห่งแข็งข้อต่อจักรวรรดิโมกุลอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย แต่ในที่สุดก็จำนนต่อจักรพรรดิอัคบาร์[4][5] ยุคทองแห่งสถาปัตยกรรมโมกุลคือยุคของพระเจ้าชาห์เชฮัน จักรพรรดิองค์ที่ 5 ซึ่งได้โปรดให้สร้างอนุสาวรีย์อันงดงามวิจิตรขึ้นจำนวนมาก ที่มีชื่อเสียงที่สุดในบรรดานี้คือ ทัชมาฮาลแห่งอัครา รวมไปถึง มัสยิดเพิร์ล, ป้อมแดง, มัสยิดจามา และ ป้อมละฮอร์ จักรวรรดิโมกุลขึ้นถึงจุดสูงสุดในการแผ่ขยายอาณาเขตในรัชสมัยของออรังเซบ ซึ่งอาจเป็นมนุษย์ที่ร่ำรวยที่สุดและมีอำนาจมากที่สุดของโลก ในช่วงพระชนม์ของพระองค์ จักรวรรดิโมกุลแผ่อาณาเขตไปทางใต้มากกว่า 1.25 ล้านตารางไมล์ และปกครองไพร่แผ่นดินมากกว่า 150 ล้านคน หรือคิดเป็นเกือบ 1 ใน 4 ของประชากรโลกทั้งหมด[1][6]ค.ศ. 1526 ราชวงศ์​โมกุล (มองโกล)ประวัติ​ศาสตร์​ก่อนการก่อตั้งโดยจักรพรรดิบาบูร์ทรงเป็นเหลนของราชวงศ์​แห่ง ตีมูร์(Tamerlane) เชื้อสายมองโกลและเติร์ก​ (ใบหน้าคล้ายคลึง​ชาวมองโกล​ในปัจจุบั​น)ติมูร์​เป็นราชบุตร​เขยในราชวงศ์​ของ เจงกีสข่า​น​ (มีส่วนคล้ายก๋ว​ยเจ๋ง ในนวนิยาย​)ตีมูร์ รบชนะ​ โกลเดนฮอร์ด มองโกล ตีมูร์ รบชนะ​อาณาจักรมุสลิม หลายแห่ง เช่น ดินแดนใน อิรัก อิหร่าน อัฟกานิสถาน​ ปากีสถาน​ บางส่วนของ ซินเจียง ความพ่ายแพ้จองติมูร์​มหาราช​ คือ พ่ายแพ้ต่อราชวงศ์​หมิง อาณาจักร​จีน หลังจากความพยายาม​บุกข้ามกำแพง​เมือง​จีนไม่สำเร็จ​ ​ จึงยกทัพข้ามทะเล​ทรายมายังทิศตะวันตก​ของอาณาจักร​หมิง ของจีน (สมัยของฮ่องเต้หย่งเลอ​)ผลการรบ คือ ติมูร์พ่ายแพ้และสวรรคต​ในที่รบMiran shah บุตรชายของ ติมูร์ และกองทัพ​ฯ ขอเจรจาสงบศึก​กับจีน และถอยทัพ​กลับที่มั่นไม่ย้อนกลับ​มาจีนอีกเลยเป้าหมาย​ถัดไปของ ผู้สืบทอดแห่งอาณาจักร​ติมูร์ คือบุกเอเชีย​ใต้ แม้ไม่สำเร็จ​ ในยุค Miran shahแต่มาสำเร็จ​ในรุ่น เหลน คือ บาบูร์ บุตรชายของ อูมาร์ ชีค มีร์ซา ผู้ปกครอง​อาณาจักร​เฟอร์กานา เมืองหลวง​คือ Andijanเหลนของติมูร์มหาราช​ คือ บาบูร์  ซึ่ง​มีพระนามว่า ซาฮีร์-อุด-ดิน มูฮัมมัด บาบูร์ ผูพิชิต ซามาคาล และเดลี[7]และก่อตั้งราชวงศ์​โมกุลและทรงสถาปนา​เป็น จักรพรรดิบาบูร์ซาฮีร์-อุด-ดิน มูฮัมมัด บาบูร์อาณาเขตราชวงศ์​โมกุลใยุคหลัง มากสุด ที่เคยปกครอง​ ได้แก่ปากีสถาน​ บังคลาเทศ​ อัฟกานิสถาน ​อินเดีย สถานที่สำคัญ​ เช่นโบราณ​สถาน​ ที่สำคัญ​ที่สุด คือทัชมาฮาล แห่ง อัครา