ก่อนสงครามโลก

ก่อนการฟื้นฟูเมจิใน ค.ศ. 1868 บริเวณในจังหวัดอาโอโมรินั้นเคยเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นมุตสึ[3] จนกระทั่งในยุคเอโดะ ตระกูลฮิโรซากิได้เริ่มก่อสร้างท่าเรือในบริเวณนครอาโอโมริในปัจจุบัน เนื่องจากบริเวณใกล้เคียงเป็นป่าไม้ที่มีความอุดมสมบูรณ์ซึ่งทำให้เรือที่เข้ามายังท่าสามารถใช้เป็นหลักเขตได้ ป่าไม้ที่ใช้เป็นหลังเขตเหล่านี้ถูกเรียกว่า อาโอะ-โมริ ซึ่งต่อมากลายเป็นชื่อเมือง จังหวัดอาโอโมริได้รับการจัดตั้งขึ้นในปี 1871 และตำบลอาโอโมริได้รับการจัดตั้งขึ้นในปี 1889 ต่อมามีการยกฐานะตำบลอาโอโมริขึ้นเป็นเมืองในปี 1898 ด้วยประชากรราว 28,000 คน

ในเดือนพฤษภาคม 1910 เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ขึ้นที่เขตยาซูกาตะ และด้วยกระแสลมที่แรงทำให้ไฟลุกลามไปอย่างรวดเร็วและทำลายเขตเมืองเกือบทั้งหมด บ้านเรือนกว่า 5,246 หลังและโกดังกว่า 157 แห่งถูกทำลาย อย่างไรก็ตาม เมืองอาโอโมริก็ได้ถูกทำลายลงอีกครั้งในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองจากการทิ้งระเบิดเพลิงของสหรัฐอเมริกาโดยเครื่องบินบี-29 ซึ่งทำลายเขตเมืองไปกว่า 90%

หลังสงครามโลก

หลังสงครามโลก รัฐบาลญี่ปุ่นได้มีความคิดที่จะเชื่อมเกาะฮนชูกับเกาะฮกไกโดเข้าด้วยกัน และเกิดเป็นโครงการอุโมงค์เซกังขึ้นมา โครงการนี้สร้างเสร็จในปี 1985 โดยใช้เวลาก่อสร้างกว่า 23 ปีด้วยงบประมาณ 7 แสนล้านเยนและกลายเป็นอุโมงค์ที่ยาวที่สุดในโลกสามปีภายหลังอุโมงค์ก่อสร้างเสร็จในวันที่ 3 มีนาคม 1988 ก็เริ่มมีการเดินรถไฟผ่านอุโมงค์เป็นวันแรก และเป็นวันสุดท้ายที่เรือเฟอร์รี่ข้ามฟากเซกังซึ่งให้บริการมากว่า 80 ปีให้บริการ