จังหวัดโรมโบลน เป็นจังหวัดเกาะใน
เขตมีมาโรปา ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะหลักอย่าง
เกาะตาบลาส ซึ่งเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดและครอบคลุมเทศบาลทั้งเก้าแห่ง และ
เกาะซีบูยัน ซึ่งเป็นที่ตั้งของเทศบาล
โรมโบลน ศูนย์กลางของจังหวัด จังหวัดนี้ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของ
จังหวัดมารินดูเคและ
เคโซน อยู่ทางทิศตะวันออกของ
จังหวัดซีลางังมินโดโร ทิศเหนือของ
จังหวัดอักลันและ
คาปิซ และทิศตะวันตกของ
จังหวัดมัสบาเต ในปี ค.ศ. 2015 มีประชากร 292,781 คนโรมโบลนเป็นถิ่นอาศัยของ
ชาวฟิลิปปินส์พื้นเมือง ก่อนการเข้ามาของสเปนในปี ค.ศ. 1569 หลักฐานทางโบราณคดีที่เก็บรักษาไว้ ณ
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1936 บ่งชี้ว่าชาวพื้นเมืองเคยมีวัฒนธรรมอันรุ่งเรืองมาก่อน ต่อในยุค
อาณานิคมสเปน โรมโบลนอยู่ภายใต้การปกครองของจังหวัดใหม่อย่าง
อาเรบาโล ต่อมาในปี ค.ศ. 1716 ได้ถูกย้ายไปสังกัดใน
ฟิลิปปินส์ และการเข้ามาของสหรัฐในปี ค.ศ. 1901 ทำให้โรมโบลนกลายเป็นจังหวัดภายใต้การปกครองของพลเมือง แต่ก็เสียสถานะจังหวัดในช่วงปี ค.ศ. 1907-1945 และกลับมาเป็นจังหวัดอีกครั้งในปี ค.ศ. 1946 ภายหลังจาก
สงครามโลกครั้งที่สองผู้อาศัยภายในจังหวัดนี้แบ่งได้สามกลุ่มชาติพันธุ์ ได้แก่ โรมโบลมาโนน, โอนฮัน และอาซี ซึ่งแต่ละกลุ่มมีภาษาและธรรมเนียมเป็นของตนเอง ภาษาโรมโบลมาโนนถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในเมืองโรมเบลนและซันอากุสตีน ภาษาโอนฮันใช้พูดกันในเทศบาลทางตอนใต้ของเกาะตาบลาสและเทศบาลซันโยเซ และภาษาอาซีใช้พูดกันในทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะตาบลาส และเกาะคอร์คูรา, บันตอน และคอนเซปซิองปัจจุบันจังหวัดโรมโบลนยังคงพึ่งพาการ
เกษตรเป็นหลัก โดยปลูก
ข้าวและ
มะพร้าวแห้ง และมี
การประมง นอกจากนี้ยังมีอุตสาหกรรม
หินอ่อน จนได้รับฉายา "เมืองหินอ่อนแห่งฟิลิปปินส์" และในไม่กี่ปีที่ผ่านมา จังหวัดนี้ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของ
การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ซึ่งมีชายหาดสีขาว จุดดำน้ำ ภูเขา และป่าฝน