ชะนีดำ (
อังกฤษ: Black-cheeked gibboncode: en is deprecated ) จัดอยู่ใน
ไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง ชั้น
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม อันดับ
วานร มี
ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Nomascus concolorมีรูปร่างหน้าตาคล้าย
ชะนีมงกุฎ (Hylobates pileatus) และ
ชะนีมือขาว (H. lar) ตัวผู้มีขนปกคลุมลำตัว
สีดำสนิท ยกเว้นบริเวณใบหน้า ที่มีขน
สีขาวขึ้นแซมอยู่บริเวณรอบ ๆ ดวงตา จมูกและปาก ส่วนตัวเมียมีขนปกคลุมลำตัวสีครีม และมีสีดำอยู่กลางกระหม่อมชะนีดำมีความยาวลำตัวและหัว 46-60
เซนติเมตร น้ำหนัก 4.5-9
กิโลกรัม มีการกระจายพันธุ์อยู่ทางตอนใต้ของ
จีน ภาคเหนือของ
ลาวและ
เวียดนามแต่การศึกษาชีววิทยาและนิเวศวิทยาของชะนีดำมีน้อยมาก อย่างไรก็ตามชะนีชนิดนี้มีความใกล้เคียงกับ
ชะนีแก้มขาว (N. leucogenys) สามารถอาศัยอยู่ได้ในป่าหลายประเภท เช่น
ป่าดิบ,
ป่าเบญจพรรณ หรือป่าที่อยู่ในระดับความสูงประมาณ 2,900 เมตรจาก
ระดับน้ำทะเล พบว่าชะนีดำอาศัยอยู่บนยอดไม้ที่มีความสูงมากกว่าชะนีชนิดอื่น ๆ อาหารหลักคือ ยอดอ่อนของ
ต้นไม้,
ใบไม้,
ผลไม้ หรือ
ดอกไม้ แต่จะชอบกินไม้จำพวก
ไผ่มากที่สุด ออกหากินในเวลากลางวัน มีพฤติกรรมการรวมฝูงแบบผัวเดียวเมียเดียว โดยฝูงหนึ่งมีสมาชิกประมาณ 3-5 ตัว ตัวผู้เป็นผู้นำกลุ่มในการหาอาหารและดูแลฝูง จะลงมาบนพื้นดินบ้างเพื่อกิน
หน่อไม้ ลักษณะการร้องของชะนีดำมีความต่างระหว่างตัวผู้และตัวเมีย โดย ตัวผู้มีเสียงร้องที่ยาวกังวาลและแหลมกว่าตัวเมียปัจจุบัน ประชากรชะนีดำในเวียดนาม สำรวจพบว่ามีแค่ 110 ตัวเท่านั้น
[2]