ชาวฟิลิปปินส์ (ฟิลิปีโน: Mga Pilipino) เป็นบุคคลที่ระบุตนว่าเกี่ยวข้องกับประเทศฟิลิปปินส์[27] จากสำมะโนประชากร ค.ศ. 2010 มีชาวฟิลิปปินส์ทั้งหมด 92,337,852 คน และประมาณ 10 ล้านคนอาศัยอยู่นอกประเทศฟิลิปปินส์[28]การใช้คำว่า "ฟิลิปีโน" (ฟิลิปปินส์) เริ่มขึ้นในสมัยที่ฟิลิปปินส์เป็นอาณานิคมของสเปน โดยมีความหมายเดิมคือ "ผู้สืบสกุลจากชาวสเปนที่เกิดในฟิลิปปินส์" บุคคลที่ไม่ได้มีเชื้อสายสเปนเรียกว่า "อินดิโอ" (ผู้มีเชื้อสายชาวออสโตรนีเซียนโดยแท้), "ชิโน" (จีน) หรือ "โมโร" (มุสลิม)[29]ประชาชนในประเทศฟิลิปปินส์พูดภาษาและภาษาถิ่นต่าง ๆ ประมาณ 180 ภาษา ภาษาส่วนใหญ่อยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน ภาษาที่มีผู้พูดเป็นภาษาแม่มากที่สุดคือภาษาตากาล็อกและเซบัวโน[30] ภาษาทางการของประเทศฟิลิปปินส์คือภาษาฟิลิปีโนและอังกฤษ และชาวฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่พูดได้สองภาษาหรือสามภาษา[31][32]ชาวฟิลิปปินส์เป็นเสมือนภาพต่อของอิทธิพลที่ปรากฏตลอดประวัติศาสตร์หลายร้อยปีร่วมกับประเทศเพื่อนบ้านและนักล่าอาณานิคมจากแดนไกล อัตลักษณ์ชาวฟิลิปปินส์ (ซึ่งมีรากเหง้าเป็นชาวออสโตรนีเชียน) พัฒนาขึ้นมาโดยได้รับอิทธิพลจากชาวจีน อินเดีย ญี่ปุ่น สเปน และอเมริกันประเทศฟิลิปปินส์เป็นอาณานิคมของสเปนเป็นเวลา 333 ปี ก่อให้เกิดรากฐานของวัฒนธรรมฟิลิปปินส์ร่วมสมัย ภายใต้การปกครองของสเปน ชาวฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ยอมรับนับถือนิกายโรมันคาทอลิก แต่ก็มีการลุกขึ้นต่อต้านชนชั้นปกครองหลายครั้ง เนื่องจากแผนการที่วางไว้ในสมัยอาณานิคม ราษฎรเกือบทั้งหมดจึงใช้นามสกุลภาษาสเปนจากเอกสารรายการนามสกุลตามลำดับตัวอักษร (Catálogo alfabético de apellidos) ที่รัฐบาลอาณานิคมสเปนตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1849[29] เนื่องจากรัฐบาลในอดีตและการสถิติแห่งชาติในสมัยใหม่ไม่ได้อธิบายเรื่องพื้นเพทางชาติพันธุ์ของบุคคลเอาไว้ ทำให้สัดส่วนของชาวฟิลิปปินส์เชื้อสายสเปนไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด