เดิมชาวยิวจะถูกเรียกว่า ชาวหุยหมวกน้ำเงิน เพราะชาวยิวนิยมสวมหมวกสีน้ำเงิน จึงใช้เรียกเพื่อจำแนกออกจากชาวคริสต์และมุสลิม[4] แต่จากการแต่งงานข้ามชาติพันธุ์กับชาวจีนฮั่นและอื่น ๆ ทำให้พวกเขามีรูปลักษณ์ไม่ต่างจากชาวจีนทั่วไป ถือธรรมเนียมอย่างจีน เป็นต้นว่ามีการจัดเทศกาลไหว้พระจันทร์ หรือเข้าร่วมตรุษจีน การรับประทานอาหารอย่างหมูหรือสัตว์เท้ากีบก็ไม่เคร่งครัดนักหากเทียบกับชาวยิวในโลกตะวันตก และในช่วงเทศกาลปัสคา ชาวยิวไคเฟิงบางบ้านยังนำเลือดไก่มาทาประตูบ้าน ต่างจากชาวยิวในตะวันตกที่ใช้เลือดแกะ[5]

เจ.แอล. ลีเบอร์มันน์ (J.L. Liebermann) เป็นชาวยิวจากตะวันตกคนแรกที่มาเที่ยวในไคเฟิงเมื่อ ค.ศ. 1867 บันทึกไว้ว่า "พวกเขามีที่ฝังศพเป็นของตัวเอง" และ ค.ศ. 1868 การประกอบพิธีกรรมทางศาสนาของพวกเขาเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งจากในพระคัมภีร์ไบเบิล[31] ขณะที่ เอส. เอ็ม. เพิร์ลมันน์ (S.M. Perlmann) นักธุรกิจและนักวิชาการชาวเซี่ยงไฮ้ บันทึกไว้เมื่อ ค.ศ. 1912 ความว่า "พวกเขามีธรรมเนียมฝังศพใส่โลง แต่รูปร่างของโลงต่างจากโลงที่จีนทำ เครื่องแต่งกายของศพก็ไม่เหมือนอย่างคนจีน หากแต่เป็นชุดผ้าลินิน"[32]