ชุมชนไทยในบัตตากราม เริ่มเกิดขึ้นโดยชาวปาทานจากปากีสถานรุ่นแรก ๆ อพยพเข้ามาสู่ประเทศไทยช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สองไม่นานนัก โดยเดินทางลัดจากปากีสถานผ่านประเทศอินเดีย (แต่เดิมยังรวมกับปากีสถานเป็นประเทศเดียวกัน) ตัดเข้าประเทศพม่าในปัจจุบัน และเข้าไทยทางด่านแม่สอด จังหวัดตาก พวกเขาตั้งรกรากในจังหวัดลพบุรีและสระบุรี เมื่อมาอยู่เมืองไทยก็แต่งงานมีครอบครัวกับคนไทย ครั้นเมื่อพวกเขาอพยพกลับประเทศปากีสถานเพื่อรับมรดกที่ดิน ก็ได้นำครอบครัวชาวไทยไปอาศัยในประเทศปากีสถานด้วยกันจนเกิดชุมชนคนเชื้อสายไทยที่นั่น[12]

ปัจจุบันชุมชนมีไทยตามหัวเมืองสำคัญ เช่น อิสลามาบาด ลาฮอร์ หรือการาจี แต่ที่เมืองบัตตากราม (ปาทาน: بٹگرام) ในแคว้นไคเบอร์ปัคตูนควา (ปาทาน: خیبر پښتونخوا) มีครอบครัวเชื้อสายไทยอยู่ประมาณ 300 หลังคาเรือน[13] ในบัตตากรามเองก็มีโรงแรมชื่อ "ไทยโฮเต็ล" ซึ่งในโรงแรมเองก็มีการบริการอาหารไทยด้วย[12] และอสังหาริมทรัพย์เกือบครึ่งของเมืองเป็นของบุคคลที่มีเชื้อสายไทย[14] หลายคนถือสองสัญชาติคือทั้งไทยและปากีสถาน ทว่ารูปพรรณนั้นมีลักษณะอย่างชาวเอเชียใต้มากกว่าไทย[13]

นอกจากกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐานระยะยาวในบัตตากราม ก็ยังมีชาวไทยพำนักอยู่ตามหัวเมืองต่าง ๆ โดยมากเป็นนักศึกษา รองลงมาเป็นแรงงาน ในปี พ.ศ. 2544 มีชาวไทยอาศัยอยู่ในปากีสถาน 363 คน[15] ใน พ.ศ. 2554 เฉพาะเมืองการาจีแห่งเดียวก็มีนักศึกษาไทยอยู่ 120 คน[8] ใน พ.ศ. 2553 เฉพาะกลุ่มนักศึกษาไทยในปากีสถานมีจำนวน 415 คน[16] และในปี พ.ศ. 2554 จนถึง 2561 เฉพาะกลุ่มนักศึกษาไทยในปากีสถานมีอยู่ราว 600 คน[3][4] พ.ศ. 2563 มีชาวไทยที่เข้าไปทำงานในปากีสถานราว 40–50 คน[13]

วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2561 นักศึกษาไทยมุสลิมในปากีสถานจำนวนห้าคนถูกจับกุมในท่าอากาศยาน เพราะพยายามลอบนำอาวุธปืนขึ้นเครื่องบินกลับประเทศไทย[17]