มนุษย์ทุกคนตอบสนองต่อการกระทำตามสัญชาตญาณ[13][14] ยกตัวอย่างเช่น หากรถยนต์หรือวัตถุเข้าใกล้บุคคล บุคคลนั้นจะเปลี่ยนเส้นทางเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบ[15] ปฏิกิริยาทางธรรมชาตินี้เรียกว่า ซาบากิ[16] แน่นอนว่าปฏิกิริยานี้แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล ขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจและร่างกายของพวกพวกเขา[17] ซาบากิ (การเคลื่อนไหวทั้งร่างกาย) ซึ่งใช้ในกีฬาส่วนใหญ่ในปัจจุบัน[18] ในส่วนของชินเดนไค นั้นเพื่อการบรรลุเงื่อนไขสูงสุดและการแสดงซาบากิ การฝึกพิเศษก็เสร็จสิ้น[19] ซึ่งผู้ต่อสู้จะต่อสู้ปรับปรุงเวลาตอบสนองต่อปฏิกิริยาใด ๆ[20] โดยการได้รับการฝึกอบรมพิเศษในสถานการณ์ต่างๆ ช่วยให้ผู้ต่อสู้สามารถพัฒนาทักษะของตนเองและเอาชนะความท้าทายต่างๆ ได้เกือบทุกครั้ง[21] ในการฝึกอบรมนี้ พวกเขาได้รับการออกแบบเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว[22] เมื่อใช้เทคนิค ซาบากิ นักสู้จะวางตำแหน่งตัวเองได้ดีขึ้นจากแนวรุกไปสู่จุดบอด[23] จุดบอดเป็นตำแหน่งในอุดมคติที่สุดสำหรับนักสู้ทุกคนในการแสดงเทคนิคใดๆ[24][25] ซึ่งซาบากิ ก่อตั้งโดย ฮิเดยูกิ อาชิฮาระ ในปี 1980 และย้ายไปตะวันออกกลางโดย ฮามิด โซลทานิ ในปี 1994[26] จากรุ่นแรกของ เคียวคุชิน ทุกวันนี้มีเทคนิคสไตล์ ซาบากิ มากมายที่ใช้ในศิลปะการต่อสู้[27]