ชีซี ชื่อรอง เหวียนจื่อ ชาวเมืองอิ่งชวน ชอบเรียนเพลงดาบเพลงกระบี่ มีปณิธานสูงส่ง รักเพื่อนฝูง เป็นเพื่อนสนิทกับเมิ่งกงเวย (เบงคงอุย) สมัยอยู่อิ่งชวน

สมัยที่อยู่อิ่งชวน ชีซีเคยฆ่าคนเพื่อแก้แค้นแทนเพื่อนที่ถูกอธรรม ถูกทางการตามจับ จึงสยายผม เอาดินขาวทาหน้า แกล้งเป็นคนบ้าวิกลจริต

ต่อมาถูกเจ้าหน้าที่ทางการจับตัวได้ เอาตัวไปตะเวณรอบเมืองถามว่ามีใครรู้จักชายผู้นี้หรือไม่ ก็ไม่มีใครยอมรับ

พวกเพื่อนๆพอรู้ว่าชีซีถูกจับตัว จึงพากันไปปล้นเอาตัวชีซีออกมาได้ ชีซีจึงตั้งปณิธานว่าจะเลิกทำตัวเหลวไหล จะเปลี่ยนวิถีชีวิตเดิม ลี้ภัยไปที่ซงหยง (เซียงหยาง) หันมาศึกษาเล่าเรียนกับสุมาเต๊กโช ได้พบกับเมิ่งกงเวยอีกครั้ง และได้รู้จับกับจูกัดเหลียง ซุยเป๋ง โจ๊ะก๋งหวน คบหาสมาคม แลกเปลี่ยนความรู้ ถกปัญหาสถานการณ์การเมืองด้วยกัน

ชีซีปรารถนาจะหานายดีเพื่ออยู่ด้วย จึงไปหาเล่าเปียว เจ้าเมืองเกงจิ๋ว เจรจาแล้วพบว่า เป็นคนไม่ได้เรื่อง จึงไม่อยู่ด้วย ครั้นเมื่อ เล่าปี่หนีภัยชัวมอที่คิดร้ายจากเมืองเกงจิ๋วมา เล่าปี่ได้พบกับสุมาเต็กโช สุมาเต็กโชแนะนำให้เล่าปี่หาที่ปรึกษาที่ดี เพื่อที่จะได้ใช้งานได้ และแนะนำเล่าปี่ถึง 2 ปราชญ์ที่จะสยบแผ่นดินได้ว่า คือ ฮกหลง (มังกรซ่อน - ขงเบ้ง) ฮองซู (หงส์ดรุณ - บังทอง) ได้คนใดคนหนึ่งมาแผ่นดินก็จะสงบ

เมื่อเล่าปี่ออกมา ได้พบกับชีซีที่แสร้งทำเป็นคนพเนจรร้องเพลงที่มีความหมายถึงตนเอง เล่าปี่จึงได้สนทนาด้วย ชีซีคิดลองใจเล่าปี่ โดยกล่าวว่า ม้าที่เล่าปี่ขี่นั้นชื่อ ม้าเต๊กเลา เป็นม้าอัปมงคล นำโชคร้ายสู่เจ้าของ ทางแก้ก็คือ เกลียดชังผู้ใด ก็ยกม้าตัวนี้ให้แก่ผู้นั้น ความโชคร้ายก็จะหมดไป เล่าปี่ตำหนิชีซี ชีซีจึงแจ้งว่า เป็นเพียงการลองใจ ชีซีจึงได้มาอยู่กับเล่าปี่