วิธีการและการวัดแบบดั้งเดิมที่ใช้ในชีวอุตุนิยมวิทยาไม่ได้แตกต่างกันเมื่อนำไปใช้กับการศึกษาเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างร่างกายมนุษย์และชั้นบรรยากาศ แต่บางแง่มุมหรือการใช้งาน อาจจะได้รับการสำรวจอย่างกว้างขวางมากขึ้น เช่น ความหนาวเหน็บบนเนื้อหนังมนุษย์ได้รับการตรวจสอบเพื่อกำหนดช่วงระยะเวลาของแต่ละบุคคลตามอุณหภูมิที่กำหนดและสภาพของลม อีกตัวอย่างหนึ่งที่สำคัญ เกี่ยวข้องกับการศึกษาของสารก่อภูมิแพ้ในอากาศ (เช่น ละอองเรณู และละอองลอย) และผลกระทบที่มีต่อแต่ละบุคคล: โดยสภาพลมฟ้าอากาศสามารถสนับสนุนหรือขัดขวางการปล่อยตัว เช่นเดียวกับการเคลื่อนย้ายและการสะสมของสารก่อภูมิแพ้เหล่านี้ ที่ซึ่งบางครั้งส่งผลกระทบต่อความเป็นอยู่ของผู้คนอย่างรุนแรง