ซันจญ์ (อาหรับ: زَنْج, คำคุณศัพท์: زنجي, ซันญี; จาก เปอร์เซีย: زنگ, อักษรโรมัน: Zang)[1][2] เป็นชื่อที่นักภูมิศาสตร์มุสลิมสมัยกลางใช้เรียกทั้งบริเวณแอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้ (ส่วนใหญ่คือชายฝั่งสวาฮีลี) และผู้อยู่อาศัยชาวบันตู[3] ศัพท์นี้ยังเป็นต้นตอของชื่อสถานที่แซนซิบาร์ ("ชายฝั่งซันญี") กับทะเลซันจญ์รูปแปลงภาษาละติน ซินกีนุม (Zingium) ทำหน้าที่เป็นชื่อเก่าของพื้นที่ชายฝั่งประเทศเคนยาและแทนซาเนียในปัจจุบันที่แอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้ สถาปัตยกรรมของที่ตั้งถิ่นฐานในเมืองเชิงพาณิชย์เหล่านี้ในปัจจุบันเป็นหัวข้อการศึกษาสำหรับการผังเมือง[4][5] พื้นที่ชายฝั่งจากพื้นที่แนวหลังที่ถูกพิชิต จนถึงโลกมหาสมุทรอินเดียเป็นแหล่งที่มาของงาสัตว์ ทองคำ และทาสมาหลายศตวรรษ[6]