ซาร์ชากา (บัลแกเรีย: Чака) เป็นซาร์แห่งจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2 ครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 1299–1300 โดยปีพระราชสมภพนั้นไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด ซาร์ชากาทรงเป็นพระราชโอรสในโนไก ข่าน ซึ่งประสูติแต่พระนางอาลากา ประมาณหลังปี ค.ศ. 1285 เจ้าชายชากา (พระยศในขณะนั้น) อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงแอแลนา ซึ่งเป็นพระธิดาของซาร์แกออร์กีที่ 1 แตร์แตร์แห่งบัลแกเรีย ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1290 พระองค์สนับสนุนพระบิดาในการทำสงครามกับข่านตอกตา ข่านอย่างชอบธรรมแห่งโกลเดนฮอร์ด แต่ประสบความพ่ายแพ้ และโนไก ข่านถูกปลงพระชนม์ในปี ค.ศ. 1299ในช่วงเวลาเดียวกัน พระองค์ได้นำผู้สนับสนุนมุ่งสู่บัลแกเรีย ข่มขู่ผู้สำเร็จราชการของซาร์อีวันที่ 2 แห่งบัลแกเรีย นำไปสู่การหลบหนีออกจากเมืองหลวงของผู้สำเร็จราชการในที่สุด และได้ตั้งพระองค์ขึ้นเป็นผู้ปกครองในเตอร์นอวอในปี ค.ศ. 1299 ไม่เป็นที่แน่ชัดว่าพระองค์ดำรงอยู่ในสถานะซาร์แห่งบัลแกเรียหรือดำรงสถานะเป็นเจ้าเหนือหัวของตอดอร์ สแวตอสลัฟ ซึ่งเป็นพระเทวันของพระองค์ อย่างไรก็ตามพระองค์ได้รับการยอมรับจากนักประวัติศาสตร์บัลแกเรียให้เป็นซาร์พระองค์หนึ่ง ซาร์ชากามีอำนาจในตำแหน่งได้ไม่นาน เมื่อกองทัพของข่านตอกตาติดตามพระองค์เข้ามาในบัลแกเรียและล้อมเมืองเตอร์นอวอไว้ ตอดอร์ สแวตอสลัฟซึ่งเคยช่วยซาร์ชากาให้ได้มาซึ่งอำนาจนั้น ได้วางแผนโค่นล้มซาร์ชากาและรัดพระศอจนสวรรคตภายในเรือนจำในปี ค.ศ. 1300 พระเศียรของพระองค์ถูกส่งไปยังข่านตอกตา ซึ่งช่วยให้ตำแหน่งของซาร์ตอดอร์ สแวตอสลัฟมีความมั่นคงและปลอดภัยมากขึ้น การร่วมมือของซาร์ตอดอร์ สแวตอสลัฟในครั้งนี้นำไปสู่การถอนตัวของชาวมองโกลในการแทรกแซงกิจการภายในของบัลแกเรีย