ฌ็อง-ปอล มารา เกิดเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1743[1] ที่เมืองบูดรี ราชรัฐเนอชาแตล ในราชอาณาจักรปรัสเซีย (ปัจจุบันตั้งอยู่ในสวิตเซอร์แลนด์) เป็นบุตรคนที่สองจากเก้าคนของฌ็อง มารา (หรือ โจวันนี มารา) บิดาของเขาเป็นผู้อพยพทางศาสนาที่หันมานับถือลัทธิคาลวินในนครเจนีวา เมื่อมารามีอายุได้ 16 ปี มาราตระหนักว่าการเป็นคนอพยพในแคว้นนี้ทำให้โอกาสของเขาถูกปิดกั้น ดังนั้นมาราจึงออกจากบ้านเพื่อแสวงหาโอกาสใหม่ ๆ แม้จะเป็นคนที่มีการศึกษาสูงแต่มาราก็ถูกปฏิเสธจากวิทยาลัยหลายแห่ง เขาจึงย้ายไปปารีสและเข้าเรียนการแพทย์ที่นั่นโดยไม่ได้รับใบประกาศรับรองใด ๆ เลย

ในปี ค.ศ. 1765 เขาจึงย้ายไปยังกรุงลอนดอนและเริ่มประกอบอาชีพเป็นแพทย์ที่นั่น และได้เป็นเพื่อนกับอันเจลิคา คอฟมันน์ ศิลปินแห่งราชบัณฑิตยสถานศิลปะ ทำให้เขาเริ่มคบค้าสมาคมกับพวกสถาปนิกและศิลปินชาวอิตาลี ทำให้เขาเริ่มสนใจแนวคิดทางปัญญา งานเกี่ยวกับปรัชญา ตลอดจนทฤษฏีการเมือง[2]

ในปี ค.ศ. 1770 มาราย้ายไปยังนิวคาสเซิลอะพอนไทน์และเริ่มงานเขียนทางการเมืองชิ้นแรกของเขา Chains of Slavery (ห่วงโซ่ของระบอบทาส) ในค.ศ. 1776 เขาก็เดินทางไปยังกรุงปารีสโดยแวะเยี่ยมครอบครัวที่นครเจนีวา ในค.ศ. 1777 เขาได้กลายเป็นแพทย์ประจำองครักษ์ในเคานต์แห่งอาร์ตัว (ซึ่งต่อมาได้ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าชาร์ลที่ 10 แห่งฝรั่งเศส)[3]

ตั้งแต่ค.ศ. 1789 มาราเริ่มทำการตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ที่ชื่อว่า ลามีดูว์เปิปล์ ("เพื่อนประชาชน") ซึ่งช่วยทำให้เขามีเส้นสายกับกลุ่มต่อต้านระบอบกษัตริย์ และทำให้งานพิมพ์ของเขากลายเป็นกระบอกเสียงสำคัญของชนชั้นล่างและชั้นกลางไป อย่างไรก็ตาม แนวความคิดของมาราค่อนข้างเป็นฝ่ายซ้ายแบบสุดโต่งเกินไป งานเขียนส่วนใหญ่ของเขามีลักษณะที่ปลูกฝังความเกลียดชังต่อชนชั้นนำ แต่นี่กลับเป็นบทความที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในฝรั่งเศสยุคนั้น บางส่วนของงานเขียนของมารากล่าวไว้ว่า "ห้าหกร้อยหัวที่ถูกตัดไปจะช่วยรับประกันความสงบ, อิสรภาพ และความสุขที่แท้จริง"[4]

งานเขียนดังกล่าวทำให้มารากลายเป็นบุคคลที่ศัตรูมากขึ้นอย่างนับไม่ถ้วน ในช่วงปีค.ศ. 1790-1792 เขาต้องหนีไปหลบซ่อนตัวในท่อน้ำทิ้งและทำให้โรคผิวหนังเรื้อรังของเขาย่ำแย่ลง (คาดว่าเป็นโรคผิวหนังอักเสบจากเริม)[5] หลังจากนั้นเขาแทบจะใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในอ่างน้ำใส่ยา