เป้าหมายพื้นฐานของฐานข้อมูลเชิงวัตถุสัมพันธ์ คิอเป็นตัวเชื่อมช่องว่างระหว่างฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์และเทคนิคการสร้างแม่แบบเชิงวัตถุซึ่งใช้ในภาษาโปรแกรม เช่น Java, C++, Visual Basic .NET หรือ C# เป็นต้น อย่างไรก็ดี สิ่งที่ได้นอกเหนือจากเป้าหมายคือ การใช้มาตรฐานระบบฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์กับรูปแบบบางประการของการเปลี่ยนชนิดข้อมูลเชิงวัตถุสัมพันธ์ของศอฟต์แวร์ ในขณะที่ระบบการจัดการฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์แบบดั้งเดิม RDBMS หรือผลิตภัณฑ์ที่ใช้ SQL-DBMS มุ่งเน้นที่การจัดการที่มีประสิทธิภาพของข้อมูลที่เขียนจากเซตของชนิดข้มมูลที่นิยามโดยมาตรฐานของภาษาที่สัมพันธฺกัน ระบบฐานข้อมูลเชิงวัตถุสัมพันธ์ยินยอมให้นักพัฒนาซอฟต์แวร์บูรณาการชนิดข้อมูลของตนเองและเมธอดเพื่อใช้กับมันในระบบการจัดการฐานข้อมูล

ระบบฐานข้อมูลเชิงวัตถุสัมพันธ์ถูกบูรณาการเข้ากับภาษาโปรแกรมเชิงวัตถุ คุณสมบัติทางลักษณะของมัน ได้แก่

1. ข้อมูลเชิงซ้อน การสร้างชนิดข้อมูลเชิงซ้อนในระบบฐานข้อมูลเชิงวัตถุสัมพันธ์ SQL ส่วนใหญ่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการนิยามโครงสร้างเบื้องต้นผ่านทางชนิดข้อมูลที่ผู้ใช้นิยาม
2. การสิบทอดชนิดข้อมูล การสร้างลำดับชั้นในโครงสร้างของข้อมูลเชิงซ้อนเป็นการเพิ่มคุณสมบัติให้กับข้อมูล หรือการสิบทอดชนิดข้อมูล กล้าวคือ ชนิดข้อมูลในโครงสร้างสามรรถแบ่งชนิดย่อยได้ โดยใช้คุณสมบัติของข้อมูลที่มีอยู่แล้ว รวมกับคุณสมบัติที่เพิ่มเติมในชนิดข้มอูลย่อยนั้น
3. พฤติกรรมวัตถุ พฤติกรรมวัตถุเกี่ยวข้องกับการเข้าถึงวัตถุของโปรแกรม วัตถุนั้นต้องจัดเก็บได้ และเคลื่อนย้ายได้สำหรับการประมวลผลฐานข้อมูล ดังนั้นมันจึงถูกตั้งชื่อเช่นเดียวกับวัตถุถาวร

ภายในฐานข้อมูล ความสัมพันธฺ์ทั้งหมดกับวัตถุโปรแกรมที่คงอยู่เป็นความสัมพันธ์กับชื่อวัตถุ (object identifier) ของมัน จุดเหล่านี้ทั้งหมดสามารถอ้างถึงในระบบเชิงสัมพันธ์ที่เหมาะสม แม้ว่ามาตรฐาน SQL และการดำเนินการของมันกำหนดข้อจำกัดอย่างเด็ดขาด และความซับซ้อนเพิ่มเติม