ใน
ภาพยนตร์และ
โทรทัศน์ ดรามา หรือ
นาฏกรรม บ้างเรียก
ภาพยนตร์ชีวิต หรือ
ละครชีวิต[1][2][3] (
อังกฤษ: Drama) เป็นประเภทของ
เรื่องเล่าบันเทิงคดี (หรือ
กึ่งบันเทิงคดี) ที่มีความเอาจริงเอาจังกว่า
ความตลกขบขันเชิงโทน (tone)
[4] ดรามาประเภทนี้มักได้รับการยอมรับอย่างเป็นกิจลักษณะด้วยคำศัพท์เพื่ออธิบายความเฉพาะของประเภทย่อยมาก (super-genre), ประเภทย่อยที่หลากหลาย (macro-genre) หรือ ประเภทย่อยน้อย (micro-genre)
[5] เช่น
ละครชุดชาวบ้าน (soap opera),
ดรามาอาชญากรรมตำรวจ,
ดรามาการเมือง,
ดรามากฎหมาย,
ดรามาอิงประวัติศาสตร์,
ดรามาครอบครัว (domestic drama),
ดรามาวัยรุ่น (teen drama), และ
หัสนาฏกรรม (comedy drama, dramedy) คำศัพท์เหล่านี้มีไว้เพื่อชี้ให้เห็นถึง
ฉากท้องเรื่อง (setting) หรือสาระสำคัญของเรื่องอย่างเจาะจง มิฉะนั้น จะถูกมองเป็นอื่นว่ามีโทนดรามาที่เอาจริงเอาจังกว่าโดยส่วนประกอบที่ส่งเสริมกรอบของ
อารมณ์ (mood) ที่กว้างกว่า ด้วยเหตุนี้ องค์ประกอบหลักของดรามาคือการเกิดขึ้นของ
ความขัดแย้ง,
[6] อารมณ์, สังคม หรือองค์ประกอบอื่น และการแก้ปัญหานั้น ๆ ในลำดับเหตุการณ์ของเนื้อเรื่อง
ภาพยนตร์หรือ
รายการโทรทัศน์ทุกรูปแบบที่มีความเกี่ยวข้องกับ
เรื่องบันเทิงคดี (fictional stories) คือ
หนึ่งในรูปแบบของนาฏกรรมโดยภาพรวมหากการเล่าเรื่องนั้นสำเร็จผ่าน
นักแสดงผู้
ทำหน้าที่แทนเป็น (
การจำลอง[6][lower-alpha 1])
ตัวละคร ในความหมายที่กว้างขึ้น ดรามาคือ
อารมณ์ (mode) ซึ่งแตกต่างจาก
นวนิยาย,
เรื่องสั้น, และ
กวีนิพนธ์เรื่องเล่า (narrative poetry) หรือ
เพลง[7] ในยุคสมัยใหม่ก่อนการเกิดขึ้นของภาพยนตร์หรือรายการโทรทัศน์ "ดรามา" ใน
โรงภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งในประเภทของ
ละครเวทีซึ่งไม่ใช่ทั้ง
สุขนาฏกรรมหรือ
โศกนาฏกรรม ดังนั้นจึงมีการสร้างความหมายให้แคบลงโดยอุตสาหกรรมภาพยนตร์หรือโทรทัศน์ อย่างไรก็ดีการจำกัดความสำหรับ "
ละครวิทยุ" นั้นสามารถแสดงประเภทของละครเวทีได้ทั้งสองแบบ
[8]