เดวิด เอ็ม. เอวัลต์ เขียนในหนังสือออฟไดซ์แอนด์เมนของเขา ได้อธิบายเกมฉบับดั้งเดิมของเมแกร์รีว่าเป็น "เกมกระดานที่ได้รับแรงบันดาลใจจากแบล็กมัวร์ซึ่งเป็นตัวแทนของการผลิตที่ทะเยอทะยานที่สุดของทีเอสอาร์จนถึงปัจจุบัน ได้แก่ แผนที่เกมสี, การ์ดแบบกำหนดเอง, เหรียญ, ลูกเต๋า และหนังสือกติกาเล่มเล็ก ซึ่งทั้งหมดได้รับการบรรจุในกล่องที่น่าสนใจ"[4]

งานศิลปะและชิ้นส่วนเกม

เกมฉบับดั้งเดิมมีหนังสือกติกา, เกมกระดานผ้าไวนิลพับได้, ตัวหมากการเล่นสไตล์พาร์ชีซีสี่สี (ขาว, น้ำเงิน, แดง และเขียว), ลูกเต๋าหกด้านหนึ่งคู่ และการแบ่งประเภทมอนสเตอร์รหัสสีต่าง ๆ รวมถึงการ์ดสมบัติสำหรับดันเจียนหกชั้น งานศิลปะบนหน้าการ์ดเป็นสีดำและสีขาว ในขณะที่ด้านหลังมีสีที่แบ่งตามชั้น ได้แก่ สีทองสำหรับชั้นแรก, สีส้มสำหรับชั้นที่สอง, สีแดงสำหรับชั้นที่สาม, สีม่วงแดงสำหรับชั้นที่สี่, สีเขียวสำหรับชั้นที่ห้า และสีน้ำเงินสำหรับชั้นที่หก เกมดั้งเดิม (ค.ศ. 1975) มีคลาสตัวละครสี่คลาส ได้แก่ เอลฟ์, ฮีโร, ซูเปอร์ฮีโร และพ่อมด (ฮีโรและซูเปอร์ฮีโรเป็นนักรบ โดยซูเปอร์ฮีโรมีพลังมากกว่า) ซึ่งโดยปกติแล้วจะแสดงด้วยตัวหมากสีเขียว, น้ำเงิน, แดง และขาวตามลำดับ สำหรับ 'นิวดันเจียน' ในปี ค.ศ. 1989 มีหกคลาส ได้แก่ นักรบ, เอลฟ์, คนแคระ, พ่อมด, พาลาดิน และโจร[ต้องการอ้างอิง] ส่วน 'คลาสสิกดันเจียน' ในปี ค.ศ. 1992 มีหกคลาสเหมือนกัน[5] เนื่องจากมีตัวหมากการเล่นหลายชิ้น จึงสามารถตั้งค่ารูปแบบเกมที่กำหนดเองได้ด้วยคลาสตัวละครที่กำหนดมากกว่าหนึ่งคลาส (โดยใช้ตัวหมากที่มีสีตามอำเภอใจ) แต่โดยปกติเกมจะเกี่ยวข้องกับผู้เล่นในการเลือกคลาสต่าง ๆ ส่วนในเกมเวอร์ชัน ค.ศ. 2012 ที่วางจำหน่ายภายใต้ชื่อแบรนด์ดันเจียนส์แอนด์ดรากอนส์ มีตัวละครเอก ได้แก่ อันธพาล, นักบุญ, นักสู้, และพ่อมด[6] ซึ่งสามารถรองรับผู้เล่นได้สูงสุด 8 คน[1]

• ดั้งเดิม (ค.ศ. 1975): เอลฟ์, ฮีโร, ซูเปอร์ฮีโร, พ่อมด
• นิวดันเจียน (ค.ศ. 1989): นักรบ, เอลฟ์, คนแคระ, พ่อมด, พาลาดิน, โจร
• คลาสสิกดันเจียน (ค.ศ. 1992): นักรบ, เอลฟ์, คนแคระ, พ่อมด, พาลาดิน, โจร[5]
• ดันเจียน! (ค.ศ. 2012): อันธพาล, นักบุญ, นักสู้, พ่อมด[6] (ชายและหญิงของแต่ละคลาส)
• ดันเจียน! (ค.ศ. 2014): อันธพาล, นักบุญ, นักสู้, พ่อมด (ชายและหญิงของแต่ละคลาส)

รูปแบบการเล่น

ในฉบับดั้งเดิม การ์ดมอนสเตอร์และสมบัติมีขนาดค่อนข้างเล็ก คือประมาณ 1.375 นิ้วคูณ 1 นิ้ว เมื่อเริ่มเกม สิ่งเหล่านี้จะถูกสุ่มและวางคว่ำหน้าลงเพื่อเติมเต็มห้องดันเจียน สมบัติทั้งหมดจะถูกวางก่อน จากนั้นมอนสเตอร์จะอยู่เหนือ จากนั้นการ์ดมอนสเตอร์เพิ่มเติมถูกวางไว้ในห้องโถง ซึ่งเป็นห้องขนาดใหญ่ที่ทางแยกสำคัญทั่วกระดาน มอนสเตอร์เหล่านี้ถูกวางไว้สามตัวต่อหนึ่งห้องโถง โดยมีเพียงมอนสเตอร์อันดับต้น ๆ ในกองที่พบเมื่อพยายามผ่านห้องโถง

การ์ดมอนสเตอร์ระบุจำนวนขั้นต่ำรวมจากสองลูกเต๋าที่ต้องทอยเพื่อกำจัดมอนสเตอร์ หากผู้เล่นหมุนเพื่อกำจัดมอนสเตอร์ได้ต่ำกว่าจำนวนที่กำหนด จะมีการหมุนครั้งที่สองเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้เล่น ผลลัพธ์ของผู้เล่นที่แพ้การต่อสู้อาจเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้:

• การต่อสู้อาจจบลงด้วยความขัดแย้ง โดยที่ผู้เล่นอยู่ในห้องไม่ได้รับอันตราย
• ผู้เล่นอาจถูกบังคับให้ล่าถอย, สูญเสียสมบัติหนึ่งหรือสองชิ้นในกระบวนการ
• ผู้เล่นอาจถูกบังคับให้ล่าถอย และสูญเสียตาเดิน
• ผู้เล่นอาจได้รับบาดเจ็บสาหัส, สูญเสียสมบัติทั้งหมด และถูกนำกลับไปที่พื้นที่เริ่มต้น
• ในกรณีที่เลวร้าย ผู้เล่นอาจถูกฆ่า และสูญเสียสมบัติทั้งหมด