นุดบะฮ์(ندبه)มีความหมายว่า การอ่าน , การร้องให้คร่ำครวญแก่ผู้หนึ่งด้วยคำสรรเสริญที่ดีงาม. เป็นดุอาที่อธิบายถึงการเร้นกายของท่านอิมามมะฮ์ดีย์(อ).[1]ดุอาบทนี้ได้คลอบคลุมถึงหลักความเชื่อของนิกายชีอะฮ์ และความระทมบนการเร้นกายของท่านอิมามมะฮ์ดี ซึ่งถูกบันทึกโดยอิมามท่านที่หก (ญะอ์ฟัร อัศศอดิก) และนิยมอ่านในช่วงเวลาดังต่อไปนี้:- วันศุกร์