ตะโดเมงสอ (พม่า: သတိုးမင်းစော [ðədó mɪ́ɴsɔ́]; 15 มิถุนายน 1762 – 9 เมษายน 1808) เป็นพระมหาอุปราชาพม่าตั้งแต่ ค.ศ. 1783 ถึง 1808 ระหว่างรัชสมัยพระเจ้าปดุงผู้เป็นพระบิดา และเป็นพระราชบิดาของกษัตริย์ราชวงศ์โก้นบองถึง 2 พระองค์ คือ พระเจ้าจักกายแมง และ พระเจ้าแสรกแมง เดิมทรงเป็นเจ้าผู้ครองนครชเวดองและดาบายิน ตะโดเมงสอเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดในการพิชิตอาระกัน ในปี ค.ศ. 1784-1785 และอัญเชิญพระมหามัยมุนีจากมเยาะอูไปยังอมรปุระ[2] พระองค์ยังประสบความสำเร็จในการป้องกันตะนาวศรีและบริเวณชายฝั่งจากสงครามกับสยามในปี ค.ศ. 1792 และทรงฟื้นฟูนาฏศิลป์พม่าในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 โดยนำกลุ่มศิลปินวัยหนุ่มสาวเข้ามาฝึกฝนตะโดเมงสอทิวงคตเมื่อพระชนมายุ 45 พรรษา พระราชโอรสของพระองค์หรือเจ้าผู้ครองนครสะกายจึงได้เป็นพระมหาอุปราชาสืบแทน กษัตริย์ราชวงศ์โก้นบองทุกพระองค์หลังจากรัชสมัยของพระเจ้าปดุงล้วนสืบเชื้อสายมาจากพระองค์ทั้งสิ้น