ตัวกรองของบลูม (อังกฤษ: Bloom Filter) ถูกคิดขึ้นโดย เบอร์ตัน ฮาเวิร์ด บลูม ในปี พ.ศ. 2513[1] เป็นวิธีหนึ่งในการตรวจสอบข้อมูลที่อยู่ในเซตว่ามีข้อมูลที่เราสนใจอยู่ในนั้นหรือไม่ ซึ่งวิธีนี้จะหาคำตอบได้ด้วยเวลาคงตัวO(1) กล่าวคือ เวลาที่ใช้ในการตรวจสอบไม่ขึ้นกับจำนวนข้อมูล แต่ถ้าผลการตรวจสอบออกมาเป็นจริง(มีข้อมูลตัวที่เราสนใจอยู่ในเซต) อาจจะเป็นคำตอบที่ผิด แต่ถ้าผลการตรวจสอบออกมาเป็นเท็จ(ไม่มีข้อมูลตัวนั้นอยู่ในเซต) จะเป็นคำตอบที่ถูกต้องอย่างแน่นอน