ข้อแตกต่างระหว่างประวัติศาสตร์กับภาพยนตร์ ของ ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช_ภาค_๖

ข้อแตกต่างระหว่างประวัติศาสตร์กับภาพยนตร์ ของ ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช_ภาค_๖_อวสานหงสา

พระยาพะสิมไม่ได้ถูกประหารชีวิตหลังสงครามยุทธหัตถี เพราะถูกอโยธยาจับตัวไปตั้งแต่ศึกพระอุปราชาครั้งที่ 1แล้ว[2]
แท้จริงแล้วสงครามไทย-พม่า หลังศึกยุทธหัตถีจนถึงสมเด็จพระนเรศวรสวรรคตมีด้วยกัน 5 ครั้ง[3][4]

ไทยตีเมืองทวายและตะนาวศรี ในปี พ.ศ. 2136[3]
ไทยได้หัวเมืองมอญ ในปี พ.ศ. 2137 ในครั้งนี้ ไทยตีได้เมาะตะมะและเมาะลำเลิง (ซึ่งเมืองเมาะลำเลิง ในภาพยนตร์เรียกว่า เมาะละแหม่ง)[4]
สมเด็จพระนเรศวรตีเมืองหงสาวดีครั้งที่ 1 ในปี พ.ศ. 2138 ในครั้งนี้ สมเด็จพระนเรศวรทรงล้อมเมืองหงสาวดีอยู่ถึง 4 เดือน ก็ยังตีเมืองไม่ได้ เมื่อทรงทราบว่า กองทัพพระเจ้าอังวะ พระเจ้าตองอู พระเจ้าแปร ได้ยกกองทัพลงมาช่วยพระเจ้าหงสาวดีถึงสามเมือง เห็นว่าข้าศึกมีกำลังมากนัก จึงถอยทัพกลับคืนพระนคร[3][4]
สมเด็จพระนเรศวรตีเมืองหงสาวดีครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2142 ในครั้งนี้ เมื่อสมเด็จพระนเรศวรไปถึงเมืองหงสาวดีก็พบว่าเมืองถูกเผาไปแล้วโดยพวกยะไข่ และพระเจ้าตองอูก็นำตัวพระเจ้านันทบุเรงไปไว้ที่เมืองตองอู สมเด็จพระนเรศวรจึงยกทัพตามขึ้นไปล้อมเมืองตองอูอยู่ 2 เดือน แต่ตีไม่ได้ รวมทั้งขาดแคลนเสบียงอาหารเนื่องจากทางขนส่งเสบียงอาหารเป็นทางไกล อีกทั้งกองโจรยะไข่ได้ตีตัดการขนส่งเสบียง ประกอบกับล่วงเข้าต้นฤดูฝน จึงทรงยกทัพกลับพระนคร[3]
สมเด็จพระนเรศวรยกไปตีเมืองอังวะ ในปี พ.ศ. 2148 ในครั้งนี้ ยังไม่ทันจะได้ตีเมืองอังวะ สมเด็จพระนเรศวรก็ประชวรและเสด็จสวรรคตเสียก่อน กองทัพไทยจึงต้องเลิกกลับคืนพระนคร[4]

สมเด็จพระนเรศวรไม่ได้ลอบเข้าเมืองตองอูเพื่อหมายจะสังหารพระเจ้านันทบุเรงตามที่ปรากฏในภาพยนตร์[3][4]
ในประวัติศาสตร์จริง สมเด็จพระนเรศวรยกทัพกลับจากเมืองตองอูเพราะขาดเสบียงและในขณะนั้นกำลังล่วงเข้าต้นฤดูฝน[3]
ถึงแม้ในภาพยนตร์จะมีคำสั่งเสียจากสมเด็จพระนเรศวรให้สมเด็จพระเอกาทศรถเสด็จไปตีเมืองอังวะ แต่ในประวัติศาสตร์จริงสมเด็จพระเอกาทศรถก็ไม่ได้ได้ไปตีอังวะ แต่ให้ถอยทัพกลับคืนพระนคร[4]
เม้ยมะนิก เป็นเพียงตัวละครสมมุติที่แต่งขึ้นเพื่ออุปโลกให้เป็นพระชายามอญของสมเด็จพระเอกาทศรถ

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้