ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2006 บทความซึ่งตีพิมพ์ลงในนิตยสารฮาร์เปอร์ที่เขียนโดย เควิน เบกเกอร์ ได้ขยายความแนวคิดดังกล่าว และได้นำมาปรับใช้กับการเมืองฝ่ายขวาในสหรัฐอเมริกา ว่า:

"ทุกรัฐจำเป็นจะต้องมีศัตรู และประเทศมหาอำนาจก็มักจะมีศัตรูที่โหดร้ายเป็นพิเศษ นอกเหนือจากนั้น ศัตรูดังกล่าวก็อาจถือกำเนิดขึ้นมาจากภายในรัฐนั้นเอง ด้วยเกียรติภูมิของชาตินั้นไม่อาจยอมรับการถูกทำลายโดยกำลังจากภายนอกได้ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมแนวคิดการลอบแทงข้างหลังจึงได้กลายมาเป็นตำนานอันเก่าแก่ของลัทธิชาตินิยมอเมริกัน แม้ว่าจุดกำเนิดของแนวคิดการลอบแทงข้างหลังจะเกิดขึ้น ณ ที่ใดก็ตาม นับตั้งแต่การสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สอง มันได้กลายมาเป็นเครื่องมือของนักการเมืองฝ่ายขวาอเมริกันซึ่งได้กลับฟื้นคืนและมักจะสามารถหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบในสิ่งที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้อย่างบ่อยครั้ง อันที่จริงแล้ว ฝ่ายขวายังได้กลั่นเอาเรื่องเล่าของการทรยศให้กลายมาเป็นหลักเกณฑ์ ซึ่งเป็นการสนับสนุนนโยบายที่เป็นที่นิยมในระยะสั้นแต่ขาดการไตร่ตรองในระยะยาว การปฏิเสธความผิดต่อการกระทำอันเป็นหายนะของตน และกล่าวโทษเหตุหายนะนั้นกับศัตรูภายในรัฐผู้ซึ่งเกลียดอเมริกานั้นมักจะเป็นการสร้างศัตรูให้เพิ่มขึ้นจากภายในซ้ำแล้วซ้ำเล่าเสมอ[9]"

เบกเกอร์ได้กล่าวอ้างว่า ชาวอเมริกันฝ่ายขวามักจะจับประเด็นเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาพูดถึงกับแนวคิดการลอบแทงข้างหลังเสมอ โดยเหตุการณ์ที่มีการนำแนวคิดนี้มาพูดถึงล่าสุดคือสงครามอิรัก แต่แนวคิดนี้ก็โดดเด่นในช่วงที่สงครามเวียดนามจบลงเช่นกัน เมื่อมีการเผยแพร่ทางสื่อของกลุ่มเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านสงครามและผู้ที่เห็นอกเห็นใจกลุ่มนี้ซึ่งกล่าวว่า สหรัฐอเมริกาสูญเสียความหวังที่จะเอาชนะสงคราม