ถนนวังเดิม (
อักษรโรมัน: Thanon Wang Doem) เป็นถนนสายหนึ่งในพื้นที่แขวงวัดอรุณ
เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร มีระยะทางยาว 837 เมตร
[1] มีจุดเริ่มต้นจาก
ทางแยกโพธิ์สามต้นซึ่งเป็นจุดตัดกับ
ถนนอิสรภาพ ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ผ่านแนวคูข้างกรมวิทยาศาสตร์ทหารเรือ (เดิม) ตัดกับ
ถนนอรุณอมรินทร์ที่ทางแยกวังเดิม ข้าม
คลองบ้านหม้อ (คลองวัดท้ายตลาด) จากนั้นโค้งไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ผ่านกองบัญชาการ
กองทัพเรือ เลียบกำแพง
วัดอรุณราชวราราม ข้ามคลองวัดอรุณ โค้งไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือและทิศตะวันตกเฉียงใต้ ไปสิ้นสุดที่ถนนอรุณอมรินทร์บริเวณคลองบ้านหม้อถนนวังเดิมเป็น "ถนนสายที่ 6" ในโครงการตัดและขยายถนน 11 สายใน
จังหวัดธนบุรีและ
จังหวัดพระนครเพื่อรองรับการก่อสร้าง
สะพานปฐมบรมราชานุสรณ์ (สะพานพระพุทธยอดฟ้า) เมื่อปี
พ.ศ. 2472 ในรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยถนนสายนี้เป็นหนึ่งในถนนซอย 6 สายที่ตัดจากริมแม่น้ำเจ้าพระยาเพื่อเชื่อมต่อกับถนนหลัก 4 สายแรก มีแนวเส้นทางเริ่มตั้งแต่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาทางด้านเหนือของกำแพงพระราชวังเดิม ไปผ่านถนนสายที่ 2 (ปัจจุบันคือถนนอรุณอมรินทร์) ไปออกถนนสายที่ 3 (ปัจจุบันคือถนนอิสรภาพ) กว้าง 16 เมตร ยาวประมาณ 830 เมตร ตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยการจัดซื้อที่ดินและอสังหาริมทรัพย์อย่างอื่น เพื่อตัดและขยายถนนฝั่งจังหวัดธนบุรีและจังหวัดพระนคร
พ.ศ. 2473ถนนสายที่ 6 เริ่มก่อสร้างในปี
พ.ศ. 2474[2] สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงตั้งชื่อถนนถวายพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวว่า
ถนนวังเดิม เพื่อรักษาชื่อพระราชวังครั้งกรุงธนบุรีไว้ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานชื่อถนนสายนี้ตามที่สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงเสนอ อย่างไรก็ตาม แนวโครงการถนนสายที่ 6 ช่วงที่ผ่านกำแพงพระราชวังเดิมนั้นอยู่ในเขตกองทัพเรือ แนวถนนวังเดิมที่เป็นทางสาธารณะจึงสิ้นสุดอยู่ที่ปลายถนนอรุณอมรินทร์ตรงหัวมุมหน้ากองบัญชาการกองทัพเรือ ภายหลังทางราชการได้ตัดถนนอรุณอมรินทร์สายใหม่จากใต้วัดเครือวัลย์วรวิหารไปออก
ถนนประชาธิปก ทำให้ถนนอรุณอมรินทร์สายเก่า (ช่วงที่ผ่านวัดอรุณราชวราราม) ซึ่งมีเขตทางแคบ ๆ กลายเป็นแนวต่อเนื่องกับถนนวังเดิมไป จากนั้นในปี
พ.ศ. 2547 กรุงเทพมหานครก็ได้อนุมัติให้สำนักงานเขตบางกอกใหญ่รวมถนนอรุณอมรินทร์สายเก่าเข้าเป็นระยะทางส่วนหนึ่งของถนนวังเดิม
[2]