ทฤษฎีบทมูลฐานของพีชคณิต (อังกฤษ: fundamental theorem of algebra) ในคณิตศาสตร์กล่าวว่า พหุนามเชิงซ้อนที่ไม่ใช่ค่าคงที่มีรากเป็นจำนวนเชิงซ้อน หรือกล่าวอย่างเป็นทางการว่า ถ้าเป็นพหุนามที่มีสัมประสิทธิ์ a 0 {\displaystyle a_{0}} , a 1 {\displaystyle a_{1}} , … {\displaystyle \ldots } , a n − 1 {\displaystyle a_{n-1}} เป็นจำนวนเชิงซ้อนแล้ว จะมีจำนวนเชิงซ้อน z 0 {\displaystyle z_{0}} ที่ทำให้ p ( z 0 ) = 0 {\displaystyle p(z_{0})=0}