บันทึกวรรณคดีอังกฤษของ มิชชันนารี จอร์เจียส แคนดิเดียส ในสมัยศตวรรษที่ 17 เรียกทะเลสาบนี้ว่า ทะเลสาบแคนดิเดียส ช่วงตอนกลางของทะเลสาบ คือ เกาะลาหลู่ เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของชนเผ่าเซา ในตำนานชาวเซาเป็นนักล่าสัตว์ที่ค้นพบทะเลสาบสุริยันจันทราขณะที่กำลังไล่ล่ากวางขาวผ่านบริเวณหุบเขา และนั่นเอง กวางได้นำพวกเขาไปยังทะเลสาบ นอกจากจะค้นพบทะเลสาบที่สวยงามแล้วพวกเขายังค้นพบแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์ด้วยปลา ทุกวันนี้กวางขาวตัวนั้นยังเป็นตำนานที่ไม่มีวันลืมโดยมีรูปปั้นหินอ่อนเป็นสัญลักษณ์บนเกาะลาหลู่

ช่วงที่ไต้หวันอยู่ภายใต้ยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น ญีปุ่นได้ตั้งชื่อเกาะนี้ว่า "เกาะหยก" หลังจากรัฐบาลแห่งชาติของเจียง ไคเชก ย้ายมาที่ไต้หวัน เกาะดังกล่าวก็ได้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น กวางหัว (光華, "จีนรุ่งโรจน์") และในปี 1978 รัฐบาลท้องถิ่นได้สร้างศาลาใช้สำหรับจัดงานแต่งประจำปี ในปี 1999 เกิดแผ่นดินไหว ชื่อ แผ่นดินไหว921 ได้ทำลายศาลาและจมหายไปในเกาะนั้น ในปีต่อมา การรับรู้ทางด้านสังคมและการเมืองเพิ่มขึ้นทำให้เกิดความระลึกและเคารพถึงชนพื้นเมืองไต้หวันมากขึ้น ดังนั้น หลังจากเหตุการณ์แผ่นดินไหว921 จึงได้เปลี่ยนชื่อเกาะตามภาษาดั้งเดิมของชาวเซา ซึ่งก็คือ "เกาะลาหลู่"

โรงไฟฟ้าพลังน้ำ หลายแห่งได้ถูกสร้างขึ้นที่ทะเลสาบสุริยันจันทราตั้งแต่ปี 1919 รวมถึงเขื่อนหมิงถาน (明潭) และหมิงหู (明湖) เมื่อครั้งที่โรงไฟฟ้าพลังน้ำแห่งแรกสร้างเสร็จในปี 1934 โรงไฟฟ้าแห่งนี้ได้ถูกนำมาพิจารณาถึงเรื่องโครงสร้างพื้นฐานในครั้งหน้า ต่อมา เขื่อนอู่เจีย ได้ถูกสร้างและสร้างเสร็จในปี 1934 มีการผันน้ำจากแม่น้ำซูโจว ทำให้เพิ่มพลังน้ำในทะเลสาบได้มากขึ้นจากเขื่อนแรก ทางรถไฟสายจี๋จี๋ จึงถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้อำนวยความสะดวกในการก่อสร้าง