การเล่นที่ชาอย่างจีน นอกจากแต้จิ๋วฮกเกี้ยนแล้ว ที่อื่นใช้ถ้วยชง(ถ้วยไก้หว่าน 蓋碗)ชงน้ำชาทั้งสิ้น วิธีจัดชุดนั้นเอาถ้วยชงตั้งบนจุ๋น ถ้ามีถ้วยตวง(จอกชา 品茗杯)ก็ตั้งขนหลังฝาถ้วยชง ส่วนแต้จิ๋วฮกเกี้ยนนั้น มีปั้นชาและอ่างรองปั้น1ใบ จานรองถ้วยตวงทั้ง4อีก1ใบ กับชามแต้เซ้ยสำหรับเทกากชา1ใบ ส่วนวิธีจัดที่ชาแบบไทยนั้นต่างจากจีน มี8วิธีด้วยกันคือ

1. ที่ชาชุดปั้นหน่วยถ้วยใบ เอาถ้วยชงมีฝา1ใบ กับปั้นชามีจานรอง1ใบ ตั้งในถาดรูปรี (ทำด้วยทองบ้าง เงินบ้าง ทองเหลืองบ้าง) ถ้วยและจานรองปั้นไม่จำเป็นต้องเป็นลายเดียวกัน
2. ที่ชาชุดอานม้า ปรับปรุงมาจากที่ชาชุดปั้นหน่วยถ้วยใบ เอาถ้วยชงทรงถ้วยน้ำพริก1ใบ กับปั้นชามีอ่างทรงมะนาวตัดรองปั้น1ใบ ถ้วยกับอ่างใช้ลายเดียวกัน ใช้ถาดรองทำพะนังสูงขึ้น คล้ายกับอานม้าเครื่องแผง จึงเรียกที่ชาชุดอานม้า ถ้ามีถ้วยตวงลายเดียวกับถ้วยชงได้ ก็ตั้งถ้วยตวงบนหลังฝาถ้วยชงอีก1ใบ
3. ที่ชาชุดถ้วยสี่ เอาถ้วยตวง4ใบ ลายเดียวกัน มีฝาก็ได้ไม่มีฝาก็ได้ กับปั้นชามีจานรอง1ใบ จานรองไม่จำเป็นต้องเป็นลายเดียวกับถ้วยตวง ตั้งในถาดรูปรี
4. ที่ชาชุดจีน เกิดในราวสมัยรัชกาลที่3-รัชกาลที่4 เอาถ้วยชงมีฝา1ใบ ถ้วยตวงไม่มีฝาตั้งซ้อนกันเป็น2แถว รวม4ใบ กับปั้นชามีอ่างรองปั้น ทำเป็นลายชุดเดียวกัน ตั้งในถาดรูปรี (ถึงชื่อชุดจีนแต่เป็นชุดที่ไทยคิดเอง ไม่ได้เอามาจากจีน)
5. ที่ชาชุดญวน เอาถ้วยไม่มีฝา4ใบ 1ใบโตกว่าใบที่เหลือ เรียกว่า ถ้วยข่ม สำหรับใส่น้ำเย็น กับปั้นตลกมีจานรอง1ใบ ตั้งในกี๋ไม้สลักหรือประดับมุกแทนถาด (เป็นวิธีคุมอย่างญวน)
6. ที่ชาชุดถ้วยสี่ปั้นคู่ เกิดในราวสมัยรัชกาลที่5 เอาถ้วยตวงมีฝาขนาดเขื่อง4ใบ กับปั้นคู่มีจานรอง1คู่ ตั้งในถาดกลม
7. ที่ชาชุดโถคู่ เกิดในราวสมัยรัชกาลที่5 เอาถ้วยชงมีฝา1คู่ ถ้วยตวง4ใบ กับปั้นคู่มีจานรอง1คู่ ตั้งในถาดกลม ถ้วยชงทำเป็นรูปโถโสมบ้าง ทรงจีโบบ้าง ถ้วยตวงเป็นรูปทรงโอบ้าง มีหลายรูปทรง
8. ที่ชาชุดดาวล้อมเดือน เกิดในราวสมัยรัชกาลที่5 เอาปั้นสายมีจานรองไว้กลาง ตั้งถ้วยตวงมีฝา8ใบล้อมรอบปั้นสาย ตั้งในถาดกลม[2]