ทุ่งรังสิต หรือเดิมเรียกว่า ทุ่งหลวง เป็นทุ่งขนาดใหญ่ในอดีต ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 2,000 ตารางกิโลเมตร หรือ 1.5 ล้านไร่ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีอาณาเขตทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยาและทางตอนใต้ของอยุธยาลงมาจรดกรุงเทพมหานคร พื้นที่ลุ่มผืนนี้ต่อเนื่องไปจนจรดเชิงเขาใหญ่ด้านจังหวัดนครนายกและจังหวัดสระบุรีต่อมาเมื่อผู้คนเริ่มอพยพเข้ามามากขึ้นและมีการริเริ่มขุดคลองรังสิตในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยบริษัทขุดคลองแลคูนาสยาม ระบบนิเวศวิทยาของทุ่งรังสิตก็เปลี่ยนแปลงไป มีคนเข้ามาตั้งรกรากมากขึ้น สัตว์ต่าง ๆ ถอยร่นไปและสูญพันธุ์ไปโดยสิ้นเชิง ทุ่งรังสิตได้เปลี่ยนสภาพเป็นที่นา[1] จากข้อมูลของสำนักงานโยธาและผังเมือง เมื่อ พ.ศ. 2548 พื้นที่ส่วนใหญ่ของทุ่งรังสิตในปัจจุบันยังมีลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินเป็นพื้นที่เกษตรกรรม ใช้ที่ดินทางด้านเกษตรกรรมในพื้นที่ทุ่งรังสิตรวมประมาณ 1.2 ล้านไร่ หรือคิดเป็นร้อยละ 86 ของพื้นที่ทุ่งรังสิตทั้งหมด หรือคิดเป็นเกือบร้อยละ 40 ของพื้นที่เกษตรกรรมในภาคกรุงเทพมหานครและปริมณฑลทั้งหมด[2]