อ้างอิง ของ ท่านหญิงนิโจ

  1. 1 2 Marra, Michele; Marra, Michael F. (1991). The Aesthetics of Discontent: Politics and Reclusion in Medieval Japanese Literature. Honolulu: University of Hawaii Press. p. 104. ISBN 0-8248-1336-7.
  2. ↑ Chakrabarti, Chandana; Haist, Gordon (2020). Revisiting Mysticism. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing. p. 8. ISBN 978-1-84718-558-7.
  3. ↑ Shirane, Haruo (2012). Traditional Japanese Literature: An Anthology, Beginnings to 1600, Abridged Edition. New York: Columbia University Press. p. 383. ISBN 978-0-231-15730-8.
  4. 1 2 国際文化教育センター., 城西大学. (2007). Aspects of classical Japanese travel writing. Center for Inter-Cultural Studies and Education, Josai University. OCLC 603749273.
  5. ↑ Musume, Nakanoin Masatada no; Brazell, Karen (1976). The Confessions of Lady Nijō. Stanford, CA: Stanford University Press. pp. ix. ISBN 0-8047-0929-7. C1 control character in |title= at position 29 (help)
  6. 1 2 3 Whitehouse, Wilfrid; Yanagisawa, Eizo (1974). Lady Nijo's Own Story: The Candid Diary of a Thirteenth-Century Japanese Imperial Concubine. Rutland and Tokyo: Charles E. Tuttle.
  7. ↑ "Preface". The Confessions of Lady Nijō. Translated by Karen Brazell. Stanford: Stanford University Press. 1976. ISBN 0-8047-0930-0.
  8. ↑ Tonomura, Hitomi (2006). "Coercive sex in the medieval Japanese court". Monumenta Nipponica. 61 (3): 283–338. doi:10.1353/mni.2006.0036. JSTOR 25066446. S2CID 162292906.
  9. ↑ Jones, T. C. (23 December 2017). "'The Confessions of Lady Nijo': a memoir of timeless depth and beauty". The Japan Times. สืบค้นเมื่อ 27 March 2019.

ใกล้เคียง

ท่านหญิงไซหนับ ท่านหญิงคาซูงะ ท่านหญิงนิโจ ท่านหญิงอิเซะ ท่านหญิงคอดีญะหฺ ท่านหญิงโดตะ ท่านหญิงวุฒิเฉลิม วุฒิชัย ท่านหญิงเริงจิตร์แจรง อาภากร ท่านหญิงมาลินีมงคล อมาตยกุล ท่านหญิงปัทมนรังษี เสนาณรงค์