ชีวิตของท่านหญิงประสบกับความทุกข์ยากมากมาย เมื่อท่านหญิงอายุได้ 5 ขวบ ท่านสูญเสียปู่ มูฮัมหมัด บิน อับดุลลาห์ และในไม่กี่เดือนต่อมา ท่านหญิงสูญเสียแม่ ท่านหญิง ฟาติมะฮ์ซะฮ์รอ จากเหตุการณ์อันน่าเศร้าใจ และอีก 9 ปีท่านหญิงสูญเสียบิดา ท่านอิมาม อาลี อิบัน อาบีตาลิบ (ถูกสังหารโดยน้ำมือของอิบนิมุลญัม มุรอดีย์) และท่านหญิงยังได้เห็นการถูกสังหารของพี่ชาย อิมามฮัสซัน อัลมุจตะบา จนกระทั่งท่านหญิงเดินทางมาที่ กันบะลา และเผชิญเหตุการณ์ในวัน อาชูรอ และการถูกจองจำใน ซีเรีย และความทุกข์ทรมานมากมาย ซึ่งหนึ่งในนั้นคือการสูญเสียพี่น้องและญาติพี่น้องสิบแปดคน ในเวลาเพียงหนึ่งวัน ด้วยเหตุนี้เองท่านหญิงไซหนับจึงได้ฉายา "มารดาแห่งความทุกข์"

เนื่องจากความเจ็บป่วยของหลานชายของท่านหญิงคือท่านอิมาม อาลี บิน ฮุเซน ซึ่งในหมู่ชีอะฮ์เรียกว่า อิมามซัยนุลอาบิดีน ท่านหญิงกลายเป็นผู้นำกองคาราวานเชลย ท่านหญิงได้กล่าวคำเทศนาในวังของยะซีดเพือปกป้องพี่ชายของนางอิมามฮุเซน ท่านอิมาม อาลี บิน ฮุเซน ก็เช่นได้ขึ้น มิมบัร และกล่าวคำเทศเพื่อป้องกันตัวเองและบิดาของท่าน ยาซิดหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้และได้รับความกดดันจากประชาชนและความสำนึกผิดของประชาชน จนพวกรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เขาได้กระทำลงไปและส่งคืนเชลยทั้งหลายกลับไปยัง มะดีนะฮ์ อย่างสมเกียรติ