ด้วยเหตุที่ชาติราชาธิปไตยในยุโรปซึ่งเป็นพันธมิตรกันภายใต้ชื่อ "ระบบคองเกรสแห่งยุโรป" หวาดระแวงต่อขบวนการที่เคลื่อนไหวเพื่อการปฏิวัติแห่งชาติหรือการปฏิวัติสังคมต่างๆ ดังเช่นการตั้ง "เอทาอิเรอา" ("Etaireia) หรือการประชุมสภาแห่งชาติครั้งแรกของกรีซที่เมืองเอปิเดารุส ซึ่งจัดให้มีขึ้นในเดือนมกราคม ค.ศ. 1822 ได้นำไปสู่การเข้าแทรกแซงสภาดังกล่าว และทำให้กรีซกลายเป็นรัฐชาติกำเนิดใหม่ที่มีลักษณะ "เป็นแบบแผนตามธรรมเนียมนิยม" กล่าวคือเป็นรัฐที่ถูกจัดระเบียบใหม่ (โดยมหาอำนาจยุโรป)[7] ซึ่งมิเพียงแต่มีการล้มเลิกสภาท้องถิ่นและรวมอำนาจเข้าสู่ศูนย์กลางเท่านั้น แต่ยังมีการตัดสินใจยกเลิกธงของการปฏิวัติทั้งหมดและกำหนดแบบธงร่วมให้ใช้ทั่วไปเพียงธงเดียว แต่เหตุผลที่ทำให้แบบธงกางเขนขาวบนพื้นสีฟ้าถูกเลือกให้ใช้เป็นธงชาติ แทนที่จะเป็นธงการเขนฟ้าบนพื้นขาวซึ่งได้รับควานิยมมากกว่านั้น ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด[7]

ในวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 1822 รัฐบาลเฉพาะกาลได้ออกคำสั่งที่ Nr. 540 กำหนดแบบของธงที่แน่นอนขึ้น โดยให้ใช้ธงกางเขนขาวบนพื้นสีฟ้าเป็นธงสำหรับใช้บนแผ่นดิน ธงเก้าริ้วสีฟ้าสลับขาวมีกางเขนขาวบรพื้นฟ้าที่มุมธงบนด้านคันธงเป็นธงนาวี และธงสีฟ้ามีรูปกางเขนสีฟ้าในสี่เหลี่ยมสีขาวที่มุมธงบนด้านคันธงเป็นธงเรือพลเรือน (ธงเรือสินค้า)[7][3] ต่อมาในวันที่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1828 โดยคำสั่งของข้าหลวงอิอวนนิส คาปอดิเทรียส (Ioannis Kapodistrias) ธงเรือสินค้าแบบดังกล่าวได้ถูกยกเลิกไป และใช้ธงรูปริ้วสีและกางเขนเป็นธงเรือประจำประเทศแทน ทั้งในเรือสินค้าและในเรือของกองทัพ[7] แบบธงดังกล่าวเป็นที่นิยมอย่างยิ่งในหมู่ชาวกรีกแทบจะทันทีทันใด และในทางปฏิบัติแล้ว ชาวกรีกมักจะใช้ธงนี้คู่กับธงชาติซึ่งเป็นรูปกางเขนขาวบนพื้นฟ้าอยู่เสมอ

• ธงสำหรับใช้บนแผ่นดิน, ค.ศ. 1821-1822
• ธงราชนาวีของกรีซ, ค.ศ. 1822-1828
• ธงพาณิชยนาวีของกรีซ, ค.ศ. 1822-1828
• ธงสำหรับใช้บนแผ่นดิน, ค.ศ. 1822-1969 และ ค.ศ. 1975-1978
• ธงชาติสำหรับใช้ในเรือเดินทะเลและในต่างประเทศ หลัง ค.ศ. 1978 ได้กลายเป็นธงชาติของกรีซเพียงแบบเดียว

พัฒนาการของธงชาติกรีซสมัยใหม่

หลังการสถาปนาราชอาณาจักรกรีซในปี ค.ศ. 1832 พระเจ้าออตโตแห่งราชวงศ์วิตเตลสบาค กษัตริย์พระองค์ใหม่ ได้ทรงเพิ่มตราประจำพระองค์ไว้ที่กลางรูปกางเขนขาวในธงของกองทัพทั้งฝ่ายทหารบกและฝ่ายทหารเรือ ตราดังกล่าวเป็นตราอาร์มลวดลายตารางแบบตราอาร์มของรัฐบาเยิร์นประดับมงกุฎ ซึ่งบ่งบอกถึงปฐมวงศ์แห่งกษัตริย์พระองค์นั้น[3] ต่อมาเพื่อพระเจ้าออตโตได้ทรงสละราชสมบัติในปี ค.ศ. 1862 ตราอาร์มดังกล่าวได้ถูกเอาออกจากธง คงเหลือแต่เพียงรูปมงกุฎกษัตริย์เพียงอย่างเดียวเมื่อกษัตริย์พระองค์ใหม่ คือ พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ ซึ่งเป็นเจ้าชายเดนมาร์ก ได้เสด็จมายังกรีซเพื่อรับราชสมบัติแทนพระเจ้าแผ่นดินองค์เดิม

ธงแบบสำหรับใช้ในแผ่นดินในรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส กลางธงมีรูปนักบุญจอร์จ ได้รับการยอมรับเมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 1864 ในฐานะของธงชัยประจำกองทัพบก[7] แบบธงที่มีการจัดเรียงลักษณะที่คลึงกันเช่นนี้ได้ถูกนำไปใช้ในธงของพระราชวงศ์ ซึ่งใช้รูปตราอาร์มของราชวงศ์ราชวงศ์ชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซอนเดอร์บวร์ก-กลึคสบวร์ก แบบสี่เหลี่ยมจัตุรัสมาประดับที่กลางธงชาติ ลักษณะรูปทรงที่แน่นอนและกฎเกณฑ์การใช้ธงดังกล่าวได้ถูกกำหนดไว้ตามพระบรมราชโองการลงวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1867[7] ต่อมาจึงได้มีพระบรมราชโองการฉบับใหม่ ลงวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1914 กำหนดให้ธงแบบสำหรับใช้ในแผ่นดินซึ่งมีรูปมงกุฎกษัตริย์ประกอบอยู่ด้วยใช้เป็นธงราชการสำหรับกระทรวงทบวงกรม สถานทูต และหน่วยงานราชการพลเรือน ส่วนธงสำหรับเรือเดินทะเลนั้น ได้อนุญาตให้ใช้สำหรับพลเมืองทั่วไป[7]

ในวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 1924 ได้มีการนำรูปมงกุฎออกจากธงทุกชนิด อันเป็นผลสืบเนื่องจากการสถาปนาสาธารณรัฐเฮลเลนนิคที่ 2 [7] ต่อมาจึงได้มีการกำหนดสัดส่วนของธงที่แน่นอนในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1930 โดยมีความกว้างเป็น 2 ส่วน ยาว 3 ส่วน กิ่งของกางเขนแต่ละด้านมีความกว้างเป็น "หนึ่งในห้าส่วนของความกว้างธง" แบบธงสำหรับในแผ่นดินนั้นถูกใช้โดยกระทรวงต่างๆ และสถานทูต ส่วนธงสำหรับเรือเดินทะเลนั้นถูกใช้โดยกองทัพเรือ เรือสินค้าเอกชน กิจการกงสุล และประชาชนโดยทั่วไป การฟื้นฟูระบอบราชาธิปไตยโดยนายกรัฐมนตรีจอร์จีออส คอนดีลิส ในวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 1935 ได้ทำให้มีการฟื้นฟูการใช้รูปมงกุฎในธงชาติขึ้นใหม่[7] รูปดังกล่าวก็ได้ถูกลบล้างออกไปอีกครั้งโดยรัฐบาลเผด็จการทหารของกรีซในปี ค.ศ. 1967 ซึ่งเป็นผลต่อเนื่องจากการปฏิวัติซ้อนที่ล้มเหลวและการเสด็จลี้ภัยทางการเมืองของพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 ในวันที่ 13 ธันวาคมของปีนั้น ธงสำหรับเรือเดินทะเลได้ถูกกำหนดให้เป็นธงชาติกรีซเพียงธงเดียวในปี ค.ศ. 1969 โดยใช้โทนสีฟ้าเข้มมาก (กล่าวอีกนัยหนึ่งคือสีน้ำเงิน) และได้มีการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนธงจาก 2:3 เป็น 7:12 ในวันที่ 18 สิงหาคม ค.ศ. 1970[7]

หลังการฟื้นฟูประชาธิปไตยในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1974 ธงแบบสำหรับใช้ในแผ่นดินได้ถูกฟื้นฟูให้ใช้เป็นระยะสั้นๆ ตามกฎหมายเลขที่ 48/1975 คำสั่งประธานาธิบดีที่ 515/1975 จนถึงปี ค.ศ. 1978[7]

• ธงราชการสมัยราชวงศ์วิตเตลสบาค (ค.ศ. 1833–1862)
• ธงราชนาวีสมัยราชวงศ์วิตเตลสบาค (ค.ศ. 1833–1862)
• ธงราชการสมัยราชวงศ์กลึคสบวร์ก (ค.ศ. 1863–1924 และ ค.ศ. 1935–73)
• ธงราชการสมัยราชวงศ์กลึคสบวร์ก (ค.ศ. 1863–1924 และ ค.ศ. 1935–73)
• ธงชาติสมัยรัฐบาลทหาร (ค.ศ. 1970–75)