นกแสกทุ่งหญ้า (
อังกฤษ: Grass owl, African grass owl;
ชื่อวิทยาศาสตร์: Tyto capensis) เป็น
นกล่าเหยื่อในเวลากลางคืนชนิดหนึ่ง ใน
วงศ์นกแสก (Tytonidae)เป็นนกแสกขนาดกลาง โดยเฉลี่ยมีความใหญ่กว่า
นกแสก (T. alba) เล็กน้อย มีความยาวจากจะงอยปากจรดปลายหาง 35-38
เซนติเมตร มีความยาวของขายาวกว่า ทำให้เวลาบิน ขาและกรงเล็บของนกแสกทุ่งหญ้าจะโผล่มาให้เห็นพ้นหาง ขณะที่นกแสกจะไม่พ้นหาง มีลักษณะขนแตกต่างกัน โดยที่นกแสกทุ่งหญ้ามีขนที่ใบหน้าสีขาวปลอด และรูปใบหน้ายาวรีกว่า ขนโดยรวมสีเข้มกว่านกแสก กระหม่อมมีสีน้ำตาลเข้มแบบสีช็อคโกแล็ต บริเวณอกกว้างมีสีน้ำตาลอ่อนตัดกับพื้นสีขาว ประด้วยจุดสีดำ ขนคลุมใต้ปีกสีขาวประด้วยจุดสีดำเหมือนพื้นท้อง ปลายปีกโดยเฉพาะขนปลายปีกชั้นนอกมีแถบสีดำ บนปีกและบนหางมีแถบสีดำขวางตัดกับสีน้ำตาลอ่อนของเส้นขน ขนคลุมบนปีกสีน้ำตาลเข้มพบกระจายพันธุ์ในประเทศ
คองโกตอนใต้ ทางตอนเหนือของ
แองโกลา ที่ราบสูง
เอธิโอเปีย เคนยา ยูกันดา แคเมอรูน แอฟริกาใต้ จนถึงชายฝั่งตอนกลางของ
โมซัมบิก ใน
ทวีปแอฟริกา สามารถแบ่งออกได้
ชนิดย่อยอีก 6 ชนิด (ดูในตาราง)
[2] มีนิเวศวิทยาโดยปกติจะสร้างรังใน
ทุ่งหญ้าเพื่อวางไข่ อันเป็นที่มาของ
ชื่อสามัญ โดยภายในรังไม่มีวัสดุปูพื้น มีเพียงหญ้าแห้งสานทับกันเท่านั้น ลักษณะรังเป็นอุโมงค์มีทางเข้าออกโพรงหลายทาง ซ่อนตัวอยู่ในทุ่งหญ้าคาและหญ้าไซ สูงประมาณ 100-150 เซนติเมตร กิน
หนูเป็นอาหารหลักเช่นเดียวกับนกแสก ในอดีตไม่เคยปรากฏการพบใน
ประเทศไทย จนกระทั่งในเดือน
กรกฎาคม พ.ศ. 2549 มีผู้ถ่ายรูปนกแสกทุ่งหญ้าได้ 1 ตัวที่ทุ่งหญ้าแบบพรุน้ำท่วม ที่
อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย และจากการศึกษาที่มากขึ้น ทำให้ในปัจจุบันได้ถูกยอมรับว่าเป็นนกประจำถิ่นอีกชนิดหนึ่งของไทย โดยคาดว่ามีฤดูวางไข่ประมาณเดือน
ธันวาคมถึง
มีนาคม โดยที่มีชื่อเรียกโดยคนท้องถิ่นว่า "นกเก๊าจ๊าง"
[3]