นานักปันถี[1] คือกลุ่มศาสนิกชนที่นับถือคุรุนานัก ศาสดาของศาสนาซิกข์ ควบคู่กับการบูชาเทพเจ้าฮินดู[2] กล่าวกันว่าชาวนานักปันถีเป็นนับเป็นชาวซิกข์ยุคแรก ๆ ที่เข้มแข็งและไม่ถูกศาสนาซิกข์ยุคใหม่หรือฮินดูครอบงำชุมชนชาวสินธ์ที่นับถือฮินดูจำนวนน้อย ๆ ทั้งในประเทศปากีสถานและอินเดียจำนวนหนึ่งระบุตัวตนว่าไม่ได้นับถือศาสนาซิกข์ แต่นับถือนานักปันถี[3] พวกเขาไม่ไว้เคราหรือโพกหัวอย่างชาวซิกข์ และดูเหมือนชาวฮินดูทั่วไป[4] ส่วนการสำรวจสำมะโนครัวประชากรของประเทศอินเดียเมื่อ ค.ศ. 1881 และ ค.ศ. 1891 รายงานว่าชาวสินธ์ฮินดูจำนวนหนึ่งตัดสินใจไม่ได้ว่าจะระบุตัวตนเป็นฮินดูหรือซิกข์[5] ต่อมามีการสำรวจสำมะโนครัวประชากรเมืองชาห์ปุระ แคว้นปัญจาบเมื่อ ค.ศ. 1911 รายงานว่ามีชาวฮินดูระบุตัวตนว่านับถือนานักปันถี 12,539 คน (คิดเป็นร้อยละ 20 ของชาวฮินดูทั้งหมด) และระบุตัวตนว่านับถือซิกข์ 9,016 คน (คิดเป็นร้อยละ 22 ของชาวซิกข์ทั้งหมด)[6]ชาวนานักปันถียุคแรกเริ่มอาศัยอยู่ในแคว้นสินธ์และแคว้นปัญจาบ ประเทศปากีสถาน และยังมีผู้นับถือนานักปันถีจำนวนมากในเมืองมัคหร รัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย[7]