นิวกินีของเนเธอร์แลนด์
นิวกินีของเนเธอร์แลนด์

นิวกินีของเนเธอร์แลนด์

นิวกินีของเนเธอร์แลนด์ (อังกฤษ: Netherlands New Guinea; ดัตช์: Nederlands-Nieuw-Guinea) เป็นชื่อเรียกภูมิภาคปาปัวตะวันตกในช่วงที่มีฐานะเป็นดินแดนโพ้นทะเลของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ตั้งแต่ พ.ศ. 2492 ถึง พ.ศ. 2505 (ก่อนปี พ.ศ. 2492 ดินแดนนี้เป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์) หลังจากที่อินเดียตะวันออกได้รับเอกราชเป็นประเทศอินโดนีเซียก็ได้เรียกร้องดินแดนส่วนนี้ด้วย แต่เนเธอร์แลนด์ไม่ยินยอมโดยอ้างว่า ชนพื้นเมืองบนเกาะนิวกินีเป็นคนละกลุ่มชาติพันธุ์กับประชากรบนเกาะอื่น ๆ ของอินโดนีเซีย จึงไม่ควรถูกผนวกเข้ากับรัฐอินโดนีเซียที่ตั้งขึ้นใหม่ ส่วนอินโดนีเซียอ้างว่านิวกินีของเนเธอร์แลนด์อยู่ในขอบเขตดินแดนทางธรรมชาติของตน จึงพยายามใช้มาตรการทางการทูตและการเมืองระหว่างประเทศกดดัน รวมทั้งขู่จะบุกยึดครองโดยได้รับการสนับสนุนจากสหภาพโซเวียต ทำให้เนเธอร์แลนด์ยอมถอนตัวออกไปในที่สุด สหประชาชาติได้เข้ามาบริหารดินแดนนี้ชั่วคราวก่อนจะโอนให้อินโดนีเซียในวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2506