ในวรรคที่ 16-18 ของเฉลยธรรมบัญญัติ 31[5] พระยาห์เวห์ทรงพบกับโมเสสและโยชูวา (ผู้ได้รับเสนอชื่อเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำถัดจากโมเสส) ที่ "เต็นท์นัดพบ" และตรัสกับพวกเขาว่าหลังจากการเสียชีวิตของโมเสส ชาวอิสราเอลจะละเมิดพันธสัญญาที่พระยาห์เวห์ทรงกระทำกับพวกเขาและไปบูชาพระของดินแดนที่เขากำลังจะยึดครอง พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสให้เขียนบทเพลงและสอนแก่ชุมนุมชน เพื่อให้เป็น "พยานของเราปรักปรำคนอิสราเอล"[6] วรรคที่ 22 ระบุว่าโมเสสทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา[7] และในวรรคที่ 30 โมเสสจึง "กล่าวถ้อยคำในบทเพลงต่อไปนี้ให้เข้าหูชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดจนจบ"[8]

บทเพลงเริ่มด้วย exordium หรือบทเริ่ม (วรรคที่ 1-3) ความว่าฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกถูกเรียกให้ฟังว่าบทเพลงจะกล่าวว่าอะไร ในวรรคที่ 4-6 ระบุสาระสำคัญของบทเพลงคือความยุติธรรมและเที่ยงตรงของพระยาห์เวห์ต่อผู้คนที่เสื่อมทรามและไม่ซื่อสัตย์ วรรคที่ 7-14 พรรณนาถึงกิจการของพระยาห์เวห์ซึ่งนำชาวอิสราเอลผ่านถิ่นทุรกันดารไปอย่างปลอดภัยและประทานแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์แก่ชาวอิสราเอล วรรคที่ 15-18 กล่าวถึงความไม่ซื่อสัตย์ของชาวอิสราเอลและหันไปบูชารูปเคารพ การละเมิดเช่นนี้ทำให้พระยาห์เวห์ทรงพิพากษา (วรรคที่ 19–27) ด้วยภัยพิบัติระดับชาติซึ่งเกือบทำให้สิ้นชาติ วรรคที่ 28–43 กล่าวถึงวิธีการที่พระยาห์เวห์ตั้งพระทัยที่จะตรัสกับชาวอิสราเอลเพื่อนำพวกเขาไปสู่จิตใจที่ดีขึ้นและเพื่อให้พวกเขามีชัยชนะเหนือศัตรู

ในม้วนคัมภีร์โทราห์ บทเพลงถูกเขียนด้วยการจัดวางแบบพิเศษคือเขียนในสองสดมภ์ที่ขนานกัน