บลูชีส เป็นรูปแบบหนึ่งในการจำแนกชนิดของเนยแข็งโดยทั่วไป โดยบลูชีสมีลักษณะเด่นสำคัญคือมีการเจริญเติบโตของรา เพนนิซิเลียม ซึ่งเติมเข้าไปเพื่อให้เกิดรอยด่างและรอยเส้นสีน้ำเงินของรา บลูชีสจึงมีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ บลูชีสบางชนิดมีการปลูกสปอร์ในนมก่อนที่นมจะตกตะกอนเป็นหัวเชื้อเคิร์ดที่เป็นสารตั้งต้นในการผลิตเนยแข็ง ส่วนบลูชีสชนิดที่เหลือผสมสปอร์ลงไปหลังเป็นเคิร์ดแล้ว บลูชีสโดยทั่วไปบ่มในสภาพแวดล้อมที่ควบคุมอุณหภูมิเช่น ถ้ำ การรับประทานบลูชีสนั้นมีทั้งทานเปล่า ๆ นำไปปาด ป่น หรือละลายลงบนอาหารชนิดอื่น ๆ รสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของบลูชีสออกไปทางรสที่แหลมและเค็ม ส่วนกลิ่นของบลูชีสนั้นมาจากทั้งราเพนนิซิเลียมและชนิดของแบคทีเรียที่เจริญเติบโตบนชีส เช่น แบคทีเรีย Brevibacterium linens เป็นต้นเหตุของกลิ่นในบลูชีสส่วนใหญ่[1] เช่นเดียวกันกับกลิ่นเท้าและกลิ่นในส่วนอื่น ๆ ของร่างกายมนุษย์ บางคนยังกล่าวว่าบลูชีสนั้นมีกลิ่นคล้ายกับอ้วก[2]